نام پژوهشگر: مهرنوش رمضانزاده نمین
مهرنوش رمضانزاده نمین مریم صعودی پور
این رساله تحقیق است درباره اهمیت و ارتباط ادبیات فارسی در آموزش و فراگیری ادبیات فرانسه. پرواضح است که در تاریخ آنچه هر قوم و ملتی را زنده نگهداشته است ادبیات می باشد. ادبیات هر کشور نشانی است از فرهنگ و تاریخ چند صد ساله آن کشور. دانستن ادبیات ملی ضوروت است. یکی از مهم ترین ویژگی های ادبیات گستردگی و پایندگی آن است. آثار بزرگ ادبی جهان با وجود تفاوت در زمان و مکان و زبان باز هم شبیه هم است زیرا عامل به وجود آوردنده همه آنها همان درونیات و آفرینش ادبی بوده است. دو کشور ایران و فرانسه در حوزه ادبیات متاثر از یکدیگرند. آنچه که ما در نظام آموزشی ایران شاهد هستیم نشان می دهد که ادبیات در صدر نیست و در نظام آموزشی به حاشیه رانده شده است. سوال اساسی در این رساله این است که چگونه می توان به دانشجوی ایرانی ادبیات فرانسه آموخت در حالیکه او اغلب شناخت و درک صحیحی از ادبیات ملی خود ندارد؟ این تحقیق شامل سه فصل است، که در فصل اول به تعریف ادبیات پرداخته شده است و در باره ضرورت تدریس ادبیات بررسی صورت گرفته است و درباره ویژگی های معلم ادبیات و مشکلاتی که معلم ادبیات با آنها روبروست مطرح شده است. در فصل دوم این تحقیق، رابطه بین یادگیری ادبیات فارسی و یادگیری ادبیات فرانسه بررسی شده است برای این منظور، ابتدا سیستم آموزش عالی در ایران و فرانسه مورد مطالعه قرار گرفته و سپس به سیستم آموزشی ایران در زمینه تدریس ادبیات اشاره شده است. در این قسمت، کتاب های فارسی در مدارس ایران به عنوان یک متد آموزشی مورد بررسی قرار گرفته شده است و در بخش دیگر به حضور ادبیات خارجی در کتاب های فارسی درسی مدارس اشاره شده است و اینکه سهم ادبیات بیگانه در کتاب های درسی ایران چقدر است؟ و در نهایت به مشکلات آموزشی ادبیات فرانسه در دانشگاه های ایران پرداخته ایم. در فصل سوم به ارائه راهکار برای بهبود و ارتقاء سطح دانش ادبی دانشجویان زبان های خارجی در ایران پرداخته شده است. تغییرات رد متدهای آموزشی ادبیات در دوران تحصیل، در دوران مدرسه، ارتقاء دانش و اطلاعات معلم، استفاده از ادبیات ملی در کلاس های آموزش ادبیات فرانسه در دانشگاه ها و بها دادن به فرهنگ ها و گفتگوی بین فرهنگ های دو کشور (ایران و فرانسه) از جمله این راه حل ها برای بهبود سطح دانش ادبی دانجشویان عنوان شده است. در این راستا باید ابتدا به مشکلات موجود در آموزش ادبیات فارسی در مداس پرداخت و سپس به مشکلات ناشی از آن در فراگیری ادبیات خارجی پرداخت. در زمینه این مشکلات، عواملی همچون مجموعه نظام آموزشی ایران در مدرسه و دانشگاه های ایران پرداخته شده است.