با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و رشد روز افزون تجارت الکترونیکی ، می توان به این مطلب اذعان داشت که بدون بانکداری الکترونیکی، تجارت الکترونیکی محقق نخواهد شد . با توجه به ضریب نفوذ بالایی تلفن همراه، بانکداری همراه به عنوان کانال مناسبی برای بانکداری الکترونیکی شناخته می شود. بانک ها با وجود سرمایه گذاری در این بخش، با مشکل عدم استقبال مشتریان مواجه شدند. لذا در این رساله، به بررسی عوامل موثر بر پذیرش بانکداری همراه از سوی مشتریان در جامعه ایرانی پرداخته خواهد شد. در ابتدا با مروری بر تحقیقات سایر محققین، مدلی بر اساس ارائه فاکتورهای جدید مانند تبلیغات،آموزش، اعتماد و ریسک ارائه و با بهره گیری از پرسشنامه به جمع آوری و آزمون مدل از طریق مدلسازی معادلات ساختاری پرداخته شده است. در انتها تاثیر هر کدام از عوامل بررسی شده و راهکارهایی در جهت افزایش میزان پذیرش بانکداری همراه ارائه گردیده است.