بیودیزل سوخت جایگزین در موتورهای دیزل می باشد که حاوی استرهای مونوآلکیل اسیدهای چرب با زنجیره بلند بوده که از ترانس استریفیکاسیون روغن های گیاهی یا چربی های حیوانی بدست می آید. فرایند ترانس استریفیکاسیون می تواند در حضور کاتالیست شیمیایی یا کاتایست زیستی انجام شود. مصرف انرژی زیاد، دشواری بازیافت گلیسرول و حجم بالای فاضلاب های حاصل از خالص سازی بیودیزل از جمله معایب روش ترانس استریفیکاسیون شیمیایی می باشد. ترانس استریفیکاسیون آنزیمی روغن، جایگزین مناسبی برای حل مشکلات ناشی از ترانس استریفیکاسیون شیمیایی می باشد، از آنجاییکه در این فرایند بازیافت گلیسرول و خالص سازی سوخت به سهولت انجام می پذیرد. در دهه های اخیر، مطالعه در زمینه تولید بیودیزل به روش آنزیمی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب نموده است. در این کار، ترانس استریفیکاسیون آنزیمی روغن کلزا با متانول در دو حالت لیپاز آزاد و تثبیت شده پورسین پانکراتیک در سیستم ناپیوسته انجام شد. تأثیر غلظت آنزیم، نسبت مولی متانول به روغن، محتوای آب، نوع حلال، نسبت حجمی ترشیو-بوتانول و دمای واکنش مورد مطالعه قرار گرفت. بیشترین میزان تبدیل متیل استر در 6 درصد وزنی آنزیم، 5 درصد حجمی آب، نسبت مولی 9:1 متانول به روغن در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت زمان 72 ساعت بدست آمد که برابر با 70/32 درصد بود. به منظور شناسایی شرایط مناسب تولید بیودیزل از حلال های مختلف استفاده شد. بیشترین میزان متیل استر با استفاده از حلال نیمه قطبی ترشیو-بوتانول بدست آمد. لیپاز پورسین پانکراتیک توسط روش به دام اندازی در گوی های ژله ای کلسیم آلژینات تثبیت شد. شرایط تثبیت برای غلظت های سدیم آلژینات و کلسیم کلراید بهینه گردید. نتایج مطلوب در غلظت های 2/5 درصد وزنی محلول سدیم آلژینات و 2 مولار محلول کلسیم کلراید بدست آمد. لیپاز تثبیت شده در واکنش متانولیز استفاده شد و بیشترین میزان تبدیل متیل استر در مدت 48 ساعت، در 12 درصد وزنی آنزیم و نسبت مولی 12:1 متانول به روغن در دمای 37 درجه سانتیگراد برابر با 19/8 درصد بود.