حوزه خلیج فارس در ایران به همراه جزایر و استانهای مجاور آن دارای عناصر و پدیده های قابل توجه طبیعی و انسانی می باشد که می توان با بررسی و ارزیابی، تحلیل و طبقه بندی این پدیده ها، در کنار بهره گیری از ساختارهای جدید بین المللی چون مفهوم ژئوتوریسم، گردشگری ساحلی و دریایی و ورزشی و غیره، از آنها در جهت رشد و توسعه محلی و منطقه ای بهره برد. خلیج فارس به دلیل داشتن چند ویژگی مهم از نظر گردشگری دارای اهمیت است. اول به دلیل آب و هوای گرم آن که انواع فعالیت های تفریحی دریایی را در اکثر فصول سال امکان پذیر می سازد. دوم به دلیل اتصال به آبهای آزاد و زیبایی و تمیزی سطحی و زیرسطحی آن که امکان بهره مندی های مختلفی را از آن بوجود آورده است و سوم به دلیل داشتن جزایر مختلف و متنوع که هرکدام دارای ویژگی های مختص به خود می باشند. همچنین براساس رویکرد اقتصادی در برنامه ریزی و رهیافت تقویت گرا که معتقد است گردشگری ذاتاً خوب است و دارای منافع زیادی برای میزبان می باشد. توسعه گردشگری موثرترین روش به منظور به وجود آمدن درآمد و اشتغال برای مناطق در حال توسعه است. از این رو، در تحقیق حاضر جزایر هرمز و ابوموسی واقع در خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفتند و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری با بهره گیری از مطالعات میدانی و داده های حاصل از مصاحبه و تکنیک swot با شناخت کامل از وضع موجود منطقه مورد مطالعه در راستای تحقق اهداف فوق الذکر دست یافت. که بهترین و موثرترین راهبرد و استراتژی برای توسعه گردشگری در جزیره هرمز استراتژی تنوعی و جزیره ابوموسی استراتژی تدافعی تعیین گردید، که راهبرد اصلی ما در جهت فعالسازی جزایر خلیج فارس توسعه گردشگری ساحلی ـ ورزشی و گردشگری درمانی و ژئوتوریسم که همه زیرشاخه های گردشگری طبیعی یا اکوتوریسم می باشند و ایجاد فضاهای گردشگری به همراه ارائه خدمات مناسب برای فعالیتهای ذکر شده به همراه برگزاری جشنواره ها، فستیوالها و نمایشگاه ها پیشنهاد می گردد.