ویژگی های مدیریت دانش و پیچیدگی در پیاده سازی آن به دلیل نقش کلیدی نیروی انسان در آن باعث شده است، سازمان ها توجه خاص به آن داشته باشند. به همین دلیل بسیاری از سازمان ها در پیاده¬سازی مدیریت دانش با شکست مواجه شده اند. بررسی عوامل کلیدی موفقیت به سازمان ها کمک می کند تا ریسک شکست آنها کمتر شود. با توجه به اینکه نیروی انسانی از طرفی یکی از مهم ترین منابع سازمان بوده و از طرف دیگر مهم ترین عنصر در مدیریت دانش می باشد، لذا، در این مقاله برای دستیابی به موفقیت در پیاده سازی مدیریت دانش، بر روی این عامل بعنوان عاملی کلیدی تمرکز شده است. این تحقیق به روش شبیه سازی انجام شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و بررسی نظرات محققین مختلف سعی شده است ابعاد و عوامل کلیدی موفقیت هر بعد تعیین شود. سپس به ارائه چارچوب مورد نظر در راستای تقویت نیروی انسانی برای پیاده سازی موفق مدیریت دانش با استفاده از روش شبیه¬سازی پرداخته شده است. برای این کار از مدل طراحی شده توسط آقای الیوت رچ به عنوان مدل پایه استفاده شده است.

بررسی تک تک عامل ها به ما نشان داد که همه آن ها بر روی مدیریت دانش تأثیر مثبت دارند، همچنین بررسی همه عامل ها با هم نیز نشان دهنده آن است که این عامل ها با هم می توانند تأثیر بهتری بر موفقیت مدیریت دانش داشته باشند. بنابرای بر اساس پنج سناریو که در واقع پنج حوزه را نشان می دهند مشخص می کند با فعالیت در آن ها به موفقیت مدیریت دانش کمک خواهد شد. لذا چارچوب پیشنهادی بر اساس شبیه سازی و پرسشنامه ناجام شده به عنوان چارچوب عوامل کلیدی موفقیت مدیریت دانش بصورت پنج سناریوی یا به عبارت صحیح تر پنج حوزه ارائه می شود. همان طور که قبلاً گفته شد با فعالیت هم زمان در این پنج حوزه و رشد عامل های مربوطه می توان به موفقیت مدیریت دانش اطمینان بیشتری داشت . o افزایش دانش کارکنان : آموزش، ارتباطات غیر رسمی. o افزایش توانائی کارکنان : توانائی تبدیل دانش پنهان به آشکار. o افزایش تلاش کارکنان : فرهنگ (یادگیری و تسهیم)، سیستم های انگیزشی و پاداش (پاداش و ارتباط پیشرفت شغلی با فعالیت های دانشی). o افزایش رضایت کارکنان : دانش مناسب (دسترسی به منابع، کیفیت دانش، نقشه دانش)، سیستم مدیریت دانش (استفاده راحت، جستجوی قدرتمند، شخصی سازی، تعاملات اجتماعی). افزایش رضایت مدیران : افزایش متوسط دانش کارکنان، پوشش مناسب سرفصل ها، ارتباط مناسب بین دانش های مخزن، ارزش دانش های وارد شده.