طبق مطالعات انجام شد، استفاده از بازخورد نوشتاری میتواند به عملکرد زبان آموزان در تولید یک متن عاری از غلط کمک کند. در این مطالعه، محقق به بررسی یکی از انواع بازخوردهای نوشتاری پرداخته است که این بازخورد بازخورد پس از متنی نام دارد. در این بازخورد محقق بجای تصحیح غلط ، زیر غلط را خط کشیده و در انتهای متن توضیحی کوتاه در مورد آن ارایه مینماید . روش کار محقق در این تحقیق بدین صورت است که وی دو گروه بدون تغییر را به صورت تصادفی انتخاب کرده یکی را به عنوان گروه کنترل برگزیده و گروه دیگر را به عنوان گروه آزمایشی. گروه کنترل، بازخورد متداول که همان بازخورد مستقیم است دریافت مینن در حالی که گروه آزمایشی بازخورد پس از متنی دریافت میکنند. برای یکچارچه سازی زبان آموران، محقق ازتست نلسون استفاده نموده است. این تحقیق در 12 هفته صورت گرفتهاست که در هر هفته زبان آموز موظف به نوشتن یک انشاء بودند. شایان ذکر است که انشاهای زبان آموزان توسط سه مصحح تصحیح می شد.تحقیق حاضر نشان داده که گروهی که بازخورد پس از متنی دریافت نمودند از لحاظ گرامری پیشرفت چشمگیری داشتند اما پیشرفت گروهی که بازخورد مستقیم دریافت کردند چندان قابل توجه نبود.در نتیجه بازخورد پس از متنی که نوعی بازخورد غیر مستقیم است در کاهش غلط هایی گرامری زبان آموزان بسیار موثر میباشد.