چکیده امروزه توسعه و گسترش فضای سبز با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و ساخت و سازهای بی رویه شهری نیاز ضروری انسان ها به حساب می آید. پارک ها به دلیل برخورداری از فضای سبز قابل ملاحضه و دیگر امکانات تفریحی از عمده ترین مراکز گذران اوقات فراغت برای مردم در هر منطقه به شمار می آیند که قادرند فرصت های تفریحی با ارزشی برای افراد ساکن شهر ها و یا مسافرین شهر ها فراهم آورند پارک پردیسان دارای موقعیت بسیار مناسب، با وسعت زیاد و برخی امکانات از جملی پارک های است که در گذران اوقات فراغت بازدید کنندگان خود نقش مهمی باید داشته باشد. زیرا فضایی با هدف آموزشی، پژوهشی و تفریحی طراحی شده که تفریح به همراه آموزش محیط زیست مد نظر بوده است. در این تحقیق برانیم تا از طریق توزیع پرسشنامه به سنجش این موضوع بپردازیم که سیاست گذاران ، برنامه ریزان و مسئولین پارک تا چه اندازه به هدف اصلی طراحی پارک نزدیک شده اند؟ از لحاظ هدف این تحقیق کاربردی است و براساس ماهیت و روش از نوع توصیفی- تحلیلی از نوع موردی- زمینه ای می باشد. روش جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه کتب، مقالات ، پایان نامه ها و بهره گیری از سایت های معتبر بوده است و به جهت نظر سنجی از پرسشنامه محقق ساخته نیز استفاده شده است. مدل های مورد استفاده در این تحقیق مدل حلقه های متحدالمرکز، مدل ارتباط متقابل منابع و استفاده کنندگان ، مدل طرح ریزی سیستمی، مدل حلقه های پنج عامله و مدل رابرتز می باشد که براساس آن ها مدل پیشنهادی محقق شکل گرفته است و تحلیل ها براساس این مدل آورده شده است. و به این نتیجه رسیدیم که بین امکانات و تقاضای تفریح (گذران اوقات فراغت) رابطه معنادار وجود دارد و همچنین موقعیت جغرافیایی و چگونگی دسترسی به پارک در گذران اوقات فراغت موثرند و پیشنهاد های جهت بهبود و افزایش امکانات به منظور گذران اوقات فراغت بهتر مردم ارائه شده است.