پارکهای علمی و فناوری طی 60 سال اخیر در جهت ایجاد مزیت رقابتی، خلق ثروت، نوآوری و ارزش افزوده برای بنگاهها نقش بزرگی ایفا کرده اند و باعت رشد و توسعه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جوامع مختلف از جمله آمریکا و ژاپن شده اند. با توجه به اهمیت این موضوع طی ده سال اخیر، از سال 1380 به بعد در کشور اقدامات خوبی انجام گرفته و در حال حاضر نیز شکل گیری و توسعه پارکهای علمی و فناوری را با توجه به برنامه پنجم توسعه کشور شاهد هستیم اما مسئله مهمی که در حال حاضر پارکهای کشور را با چالش روبرو کرده توجه کردن به مولفه های مرتبط بین مدیریت تکنولوژی و پارک و فن بازار می باشد. علی رغم اینکه این رشته نیز طی ده سال اخیر در کشور شکل گرفته و همه کارکردهای پارک را پوشش می دهد، لذا بی توجهی به این مقوله (مدیریت تکنولوژی) یعنی ناآگاهی به عملکرد ذاتی فن بازارها برای رسیدن به ماموریتها و اهداف از پیش تعیین شده می باشد. از این رو در صورت عدم بهره گیری از دانش(مدیریت تکنولوژی)، اتلاف نیروی انسانی و منابع مالی و ملی را شاهد خواهیم بود. فن بازار پارک علم و فناوری دانشگاه تهران یکی از مراکزی است که اخیراً اقدامات خوبی را در این حوزه انجام داده است. پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر اثر بخشی فن بازار در پارک های علم و فناوری می پردازد. به این منظور جهت بررسی میزان توجه به رعایت اصول مدیریت انتقال فناوری در فن بازار پارک های علم وفناوری و استفاده از مدل مناسب در این پروژه متغیرهای « مدیریت فن بازار »، « همکاری بین مراکز تحقیقاتی و صنعتی »، « فعالیت های تحقیق و توسعه »، « حمایت های دولت »، « توانایی های انتقال دهنده وگیرنده »، « ماهیت تکنولوژی » با مطالعه ی ادبیات مدیریت تکنولوژی و پارک های علم و فناوری و فن بازارها و تجربیات خبرگان وکارشناسان، شناسایی شد. سپس با استفاده از آزمون مقایسه ی میانگین ها (تی استیودنت) داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت و بر این اساس پیشنهادهای لازم برای دست اندرکاران این پروژه ارائه شده است.