یکی از مباحث مهم بازارهای سرمایه انتخاب پرتفوی بهینه می باشد و در این رابطه، سرمایه گذاران مطالعاتی درباره بازدهی و ریسک و نقد شوندگی دارایی ها انجام می دهند. شرکت سرمایه گذاری های تامین اجتماعی(شستا) دارای پرتفوی بزرگی به ارزش سرمایه گذاری 22 هزار میلیارد تومانی می باشد که به منظور پوشش بخشی از تعهدات خود، 74درصد از سرمایه های خود را در بورس متمرکز کرده است. وقوع مشکلات اقتصادی و مالی در سالیان اخیر موجب شده مدیران شرکت سرمایه گذاری های تامین اجتماعی(شستا)، به فکر سرمایه گذاری بهینه با 3هدف، دست یابی به حداکثر بازدهی از طریق حداقل کردن تاسف استفاده از سهام مختلف و حداکثر نقدشوندگی دارایی ها و همین طور حداقل کردن ریسک دارایی هایشان، می باشند. در این پژوهش ضمن بررسی ادبیات موضوع و پیشرفت ها و گسترش های صورت پذیرفته در زمینه ی انتخاب و بهینه سازی پورتفوی در شرایط عدم قطعیت، به ارائه مدلی جدید و چندهدفه پرداخته ایم. سپس مروری بر انواع مسائل و روش های بهینه سازی داشتیم و مساله را به صورت دقیق حل کرده ایم. در ادامه با مناسب تشخیص دادن روش های فرا ابتکاری، در جهت کاهش زمان به جواب رسیدن، به اعمال الگوریتم پرکاربرد ژنتیک بر مساله بهینه سازی پرتفوی در بازار بورس اوراق بهادار تهران و از بین 117 شرکت انتخابی شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی در 4 صنعت سرمایه گذاری، پتروشیمی، فلزات اساسی و دارویی در فاصله زمانی فروردین 1388 تا 1390 و در شرایط عدم قطعیت پرداخته ایم. بدین ترتیب اوزان بهینه پرتفوی بزرگ شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی را تعیین کرده ایم. براساس نتایج بدست آمده در این پژوهش، با توجه به شرایط عدم ثبات و نوسانات بازارهای مالی، سرمایه گذاران بدبین عملکرد بهتری خواهند داشت.