تلاش های محققان و متخصصان زنجیره تامین همواره در راستای نزدیک کردن مدل های زنجیره تامین اعم از مدل های موجودی و تعیین قیمت، به دنیای واقع بوده است. یکی از زمینه هایی که در دنیای واقع مطرح است، وجود یادگیری در فرایند و احتمالی بودن تقاضا در مساله موجودی است. علیرغم مطالعات متعدد انجام گرفته در این زمینه، تعداد محدودی از مقالات تقاضای احتمالی و یادگیری در تولید را در یک زنجیره تامین در نظر گرفته، و بیشتر پژوهش های انجام شده در این زمینه زنجیره تامین را به صورت یکپارچه و با یک تصمیم گیری متمرکز در نظر گرفته اند. در این پایان نامه ، یک زنجیره تامین دو سطحی با یک تولید کننده و یک توزیع کننده مستقل و با در نظر گرفتن تقاضای احتمالی و یادگیری در تولید مدل شده است و سه نوع روش نظریه بازی های غیر همکارانه و یک روش نظریه بازی همکارانه برای حل مساله و هماهنگی زنجیره تحت هر یک از این چهار سناریو پیشنهاد شده است. در نهایت با طرح یک مثال عددی، مسئله شفاف تر شده و نتایج بدست آمده مورد تحلیل قرار گرفته است.در این پژوهش یک زنجیره تامین غیر متمرکز شامل یک تولید کنننده و یک توزیع کننده با در نظر گرفتن تاثیر اقلام معیوب، یادگیری و تقاضای احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برای برآوردن تقاضای توزیع کننده، تولید کننده محصولات را در یک تعداد محموله با مقدار حمل مساوی می فرستد. هدف از این مدل پیدا کردن مقدار بهینه سفارش توزیع کننده، مقدار بهینه هر محموله و تعداد بهینه محموله ها است در حالی که هزینه مورد انتظار تولید کننده و توزیع کننده را حداقل شود. در هر یک از چهار سناریوی غیرهمکارانه ایستا، غیرهمکارانه با اولیت تولید کننده، غیر همکارانه با اولویت توزیع کننده، و همکارانه، مدل حل شده و بهترین راه حل و تصمیم هر یک مشخص شد. برای اثبات تاثیرگذاری مدل، یک مثال عددی توضیح داده شده و نتایج هر چهار سناریو با هم مقایسه شد. علاوه بر این تحلیل حساسیت بر روی عواملی را که می توانند کنترل یا کاهش یابند، انجام شد چون نتایج بدست آمده از بازی همکارانه پارتو هستند، بهترین نتایج را در بر دارند. کلید واژه ها: مدیریت زنجیره تامین، نظریه بازی ها، یادگیری، تقاضای احتمالی، مدیریت موجودی