چکیده جهت مطالعه اثرات کاربرد زئولیت و کیتوزان بررشد و عملکردواجزاءعملکرد گیاه کنجد (sesamum indicum l.) تحت تنش کم آبی آزمایشی در مزرعه به صورت اسپلیت فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل تنش کم آبی در 3 سطح الف- آبیاری در هنگام تخلیه رطوبت خاک به میزان 50% (بدون تنش)، ب- آبیاری در 70% تخلیه رطوبت خاک وج- آبیاری در 80% تخلیه رطوبت خاک و 4 سطح کیتوزان : شاهد آب، شاهد اسید استیک 1%، غلظت 4/0% و 05/0% کیتوزان و زئولیت در 2 سطح 0 و 5/4 تن در هکتار بودند. در این تحقیق صفاتی از قبیل درصد روغن، سطح برگ، تعداد شاخه های فرعی، وزن خشک برگ، تعداد کپسول، طول کپسول، ارتفاع گیاه، ارتفاع اولین کپسول از زمین، وزن کپسول، تعداد دانه در کپسول، وزن کل بوته بدون کپسول و دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، آنتوسیانین، پراکسیداز، فلاونوئید، کاتالاز و پروتئین محلول برگ اندازه گیری شدند. نتایج حاصله نشان داد که تنش کم آبی منجر به کاهش صفاتی از قبیل سطح برگ، تعداد کپسول، وزن کپسول،عملکرد دانه و شاخص برداشت شد ولی میزان آنتوسیانین، پراکسیداز و فلاونوئید را افزایش داد و بر بقیه ی صفات اثر معنی داری نداشت. در این شرایط کاربرد زئولیت منجر به افزایش تعداد کپسول، وزن کپسول، عملکرد دانه، تعداد دانه در کپسول و عملکرد بیولوژیک شد در حالیکه میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی پراکسیداز و کاتالاز کاهش یافت و میزان فلاونوئید افزایش یافت. کیتوزان نیز در شرایط تنش بر سطح برگ و تعداد کپسول، پراکسیداز و فلاونوئید و کاتالاز اثر مثبت داشت.در مورد صفت عملکرد دانه فقط در شرایط بدون تنش بود که کیتوزان (غلظت 4/0?) نقش مثبتی داشت. به طور کلی زئولیت و تاحدودی کیتوزان توانستند اثرات مضر تنش کم آبی را در گیاه کنجد بهبود بخشند. اثر مثبت آن ها بیشتر روی عملکرد و اجزاء آن نمود پیدا کرد.

چکیده در این تحقیق، تأثیر میدان مغناطیسی ایستا (mt 30) و آهن (ppm 21) بطور جداگانه و توأم بر روی رشد، ترکیبات فنلی، فعالیت و بیان ژن کلیدی مسیر بیوسنتز ترکیبات فنلی، یعنی آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در سلول های کشت تعلیقی گیاه جعفری (petroselinum crispum l.) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و آسکوربات پر اکسیداز سنجیده شد. بدین منظور بر اساس منحنی رشد، روز دهم پس از واکشت، زمان مناسب برای اعمال تیمارها انتخاب گردید. میدان مغناطیسی به تنهایی باعث کاهش رشد سلولهای جداکشت جعفری شد، ولی افزایش آهن به تنهایی یا همراه با اعمال میدان مغناطیسی، رشد سلول ها را افزایش داد. افزایش آهن به محیط کشت موجب افزایش جذب آهن توسط سلولها شد. در پاسخ به افزایش آهن به محیط کشت، فعالیت آنزیم کاتالاز کاهش یافت که این امر می تواند ناشی از مهار گروه های سولفیدریل موجود در ساختار آنزیم توسط آهن باشد. تیمار توام میدان مغناطیسی و آهن موجب کاهش فعالیت کاتالاز و افزایش اندکی در فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز گردید. این در حالیست که فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز همواره در گروه های تیمار نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد. به نظر می رسد که آسکوربات پراکسیداز در سلولهای جداکشت نقش کمتری در جمع آوری پراکسید هیدروژن دارد. علاوه بر سیستم آنتی اکسیدان آنزیمی ذکر شده، گیاهان دارای سیستم غیر آنزیمی نیز برای گریز از تنش می باشند. در تحقیق حاضر تأثیر میدان مغناطیسی و آهن بطور جداگانه و توأمان، بر مسیر متابولیسمی ترکیبات فنلی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در غالب موارد همبستگی آشکاری بین فعالیت آنزیم pal و مقدار ترکیبات فنلی وجود دارد. به نظر می رسد که افزایش ترکیبات فنلی در ساعات اولیه بدلیل افزایش بیان ژن مذکور در همان ساعات اولیه تیمار (قبل از زمان پایان تیمار) باشد. تیمار با میدان مغناطیسی نیز در همان چهار ساعت اولیه موجب افزایش محتوای ترکیبات فنلی می شود. این امر همراه با افزایش فعالیت آنزیم pal و افزایش بیان ژن pal می باشد. بر خلاف تیمار با آهن و میدان مغناطیسی – هر یک به تنهایی- زمانی که این دو تیمار با هم بکار می روند، با افزایش بیان ژن pal در ساعات اولیه، فعالیت آنزیم pal نیز افزایش می یابد تا کاهش ترکیبات فنلی در ساعات اولیه را جبران کند، اما پس از آن هم بیان ژن pal و هم فعالیت آنزیم pal افزایش می یابد که نتیجه آن افزایش فنل های کل سلول می باشد. در پاسخ به افزایش آهن ترکیبات ترپنوئیدی نظیر ژرماکرن (پیش ساز سسکوئی ترپن)، سسکوئی فلاندرن (سسکوئی ترپن) و فیتول استات افزایش یافته، در حالی که میزان فنیل پروپانوئید غالب در گیاه جعفری (میریستیسین)، کاهش می یابد. میدان مغناطیسی موجب افزایش مقدار اسانس شده و همچنین محتوای اسانس غالب، یعنی مریستیسین را به شدت افزایش می دهد. به نظر می رسد، میدان مغناطیسی، مسیر استفاده از پیش سازهای اسانس ها را تغییر می دهد.

شوری یکی از فاکتورهای اصلی محدود کننده رشد گیاهان و تولید محصولات زراعی می باشد. یکی از مهم-ترین آسیب هایی که در شرایط شوری به گیاه وارد می شود در اثر القای تنش اکسیداتیو می باشد. مقدار گونه-های فعال اکسیژن (ros) توسط فعالیت آنزیم های جاروب کننده و عوامل غیر آنزیمی نظیر پرولین و پلی آمین ها کنترل می شود. هم پرولین و هم پلی آمین ها از پیشساز مشترک اورنیتین تولید می شوند. در تحقیق حاضر، تاثیر دو انانتیومر مختلف l و d اورنیتین بر روی مقاومت سلول های جداکشت توتون نسبت به تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. سلول های 6 روزه توتون با 50 میلی مولار nacl در حضور یا عدم حضور 5/0 میلی مولار l و d اورنیتین تیمار داده شدند. هرچند شوری توانست فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددسموتاز را افزایش دهد ولی این مقدار افزایش برای کاهش سطح h2o2 کافی نبود. l اورنیتین همراه یا بدون شوری موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و در نتیجه کاهش سطح h2o2 گردید. اما مقدار mda همچنان به طور معنی داری بیشتر از سطح گروه شاهد در سلول های توتون باقی ماند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تیمار 5/0 میلی مولار l اورنیتین نمی تواند موجب افزایش مقاومت سلول های توتون نسبت به شوری شود. اما d اورنیتین 5/0 میلی مولار به تنهایی نه تنها اثر بدی بر روی رشد ، زنده مانایی و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی نداشت بلکه موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، بیوسنتز پرولین و پوترسین و توانایی رشد سلول های توتون تحت تنش شوری گردید. نتایج تحقیق حاضر در استفاده از دو انانتیومر اورنیتین پیشنهاد می کند که انانتیومر d به عنوان انانتیومر غیر طبیعی در مقاومت سلول های توتون نسبت به تنش شوری نقش دارد.

موجودات زنده در طول زندگی خود در معرض بسیاری از عوامل جهش زای زیست محیطی قرار می گیرند. از عوامل زیان بار زیست محیطی می توان پرتوهای یونیزان و میدان های الکترومغناطیسی را نام برد. در سال های اخیر، مطالعات زیادی برای ارزیابی تاثیرات زیستی میدان های مغناطیسی ضعیف روی موجودات زنده انجام شده است. اما علیرغم این مطالعات مکانیسم اثر این میدان ها هنوز ناشناخته مانده است. در تحقیق حاضر تاثیر میدان مغناطیسی ایستا با شدت 30 میلی تسلا و پرتوهای طبیعی یونیزان روی میزان بیان ژن آنزیم کاتالاز به عنوان آنزیم شاخص آنتی اکسیدان و بیان ژن آنزیم mapk (mitogen activate protein kinaz) به عنوان جزیی از مسیر آبشاری mapk و آنزیم تنظیمی بالادست کاتالاز در گیاه باقلا (vicia faba) با روش نیمه کمی rt – pcr مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان بیان ژن کاتالاز در اثر تیمار با میدان مغناطیسی ایستا و پرتوهای رادیواکتیو نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری یافت (از 08/0 ± 42/1 به 12/0± 71/1 در ریشه و از 06/0± 17/1 به 26/0± 81/1 در ساقه) و میزان بیان ژن mapk در بافت ریشه نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (از 48/0 ± 85/1 به 27/0± 81/) اما در بافت ساقه کاهش معنی داری را نشان نداد. این نتایج موید آن است که پرتوهای رادیواکتیو به همراه میدان مغناطیسی ایستا می توانند در روند شکل گیری گونه های فعال اکسیژن (ros) تداخل ایجاد کنند و با افزایش درصد تولید و همچنین افزایش نیمه عمر رادیکال های آزاد با اثرگذاری روی مسیرهای سیگنالینگ درون سلولی ازجمله مسیر آبشاری mapk میزان بیان ژن آن را کاهش داده و درنتیجه میزان بیان ژن و فعالیت آنزیم کاتالاز افزایش دهند.

سمیت آلومینیوم یکی از عوامل محدود کننده رشد و نمو گیاهان در خاک های اسیدی می باشد، هرچند بعضی از گیاهان به عنوان انباشت کننده آلومینیوم شناخته می شوند. گیاه چای یک گیاه مقاوم و بیش انباشت کننده آلومینیوم است که بر خلاف سایر گیاهان، تیمار با آلومینیوم سبب افزایش رشد آن می گردد. در تحقیق حاضر، سلول های جدا کشت چای در روز پنجم واکشت ( در فاز لگاریتمی رشد) با آلومینیوم درغلظت نهایی 400 میکرومولار به مدت 6، 24، 48 و 96 ساعت تیمار داده شدند. در مقایسه با گروه شاهد تیمار آلومینیوم باعث افزایش کاتکین در 48 و 96 ساعت بعد از تیمار شد. همچنین افزایش سایر پلی فنول های آنتی اکسیدانی با افزایش زمان مشاهده گردید. سایر پارامتر های فیزیولوژیکی مانند رشد و فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و تمامیت غشا به صورت وابسته به زمان افزایش یافت. نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که افزایش وابسته به زمان در میزان آنتی اکسیدان های پلی فنلی و همچنین افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان باعث سمیت زدایی آلومینیوم و تحریک رشد و متابولیسم در سلول های جدا کشت چای می شود.

اخیرا توجهات بسیاری به اثرات سودمند و کاربردهای باالقوه امواج فراصوت با انرژی پایین در سیستم‎های زیستی و فرآیندهای زیست فن آورانه معطوف شده است. مقدار سنجی پتاسیم یداید فروریختگی حباب‎های گازی را تحت تاثیر امواج فراصوت نشان داد. همچنین آشکارسازی رادیکال هیدروکسیل تولید شده در اثر تیمار با امواج فراصوت با استفاده از لومینول انجام شد. تحقیق حاضر به منظور درک بهتر تاثیرات امواج فراصوت بر فیزیولوژی سلول های گیاه جعفری (petroselinum crispum l.) در کشت تعلیقی و تولید متابولیت های ثانویه به وسیله آن‎ها صورت پذیرفت. بدین منظور سلول‎های جداکشت جعفری توسط امواج فراصوت با قدرت mw/cm2 2/455 و فرکانس ثابت khz 29، به مدت 10، 20 و 40 دقیقه تیمار شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، امواج فراصوت در زمان های کوتاهتر، نه تنها اثر منفی بر میزان رشد، زنده مانی و تمامیت غشای سلول‎ها ندارند بلکه منجر به افزایش زیتوده، افزایش میزان پروتئین، افزایش فعالیت آنتی اکسیدان‎های آنزیمی از قبیل کاتالاز و پراکسیداز، افزایش فعالیت آنزیم pal (آنزیم کلیدی در بیوسنتز ترکیبات فنلی)، افزایش فنل‎های محلول و افزایش 8 برابری فلاونوئیدهای آپیژنین و کوئرستین به عنوان دو ترکیب مهم دارویی شد. بر بنای نتایج حاصل می توان استفاده از امواج فراصوت را برای تحریک بیوسنتز برخی متابولیت‎های ثانویه در سلول‎های جداکشت جعفری پیشنهاد کرد.

استفاده بیش از حد از کودهای فسفاته در کشت گندم منجر به افزایش تجمع یون های فلزی؛ به ویژه، کادمیم در خاک شده که این امر موجب نگرانی های زیست محیطی در سراسر جهان گردیده است. تحقیق حاضر شامل دو آزمایش بود. آزمایش اول به منظور بررسی تاثیر عنصر روی (در سه سطح صفر ، 15 و 30 میلی گرم در لیتر) و کادمیوم (در 3 سطح صفر، 35 و 75 میلی گرم در لیتر) بر جوانه زنی دو گونه گندم نان (رقم پیشتاز) و دوروم (رقم dm87) در بستر های مختلف کشت (کاغذ صافی، پرلیت و ماسه)، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد که در این آزمایش هر چهار فاکتور مورد آزمایش شامل بستر کشت، گونه های گندم، غلظت های عنصر روی و کادمیوم تأثیر معنی داری بر فعالیت آنزیم بتاآمیلاز، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه، شاخص های جوانه زنی داشتند. آزمایش دوم، تأثیر کادمیوم در غلظت های، صفر، 10 و 9/29 میلی گرم در کیلوگرم و غلظت های مختلف عنصر روی (صفر و 58/11 میلی گرم در کیلوگرم) بر روند رشد هریک از ارقام گندم (رقم پیشتاز) و (رقم dm87) در حضور دو سویه باکتری سودوموناس (فلورسنس و پوتیدا) در آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش وجود باکتری و عنصر روی در شرایط وجود کادمیوم در هر دو گونه ی گندم باعث کاهش فعالیت پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید شد. همچنین وزن خشک ساقه ، برگ و خوشه در هر دو گونه گندم در شرایط کاربرد باکتری و عنصر روی بهبود یافت.

گیاه بومادران هزاربرگ (achillea millefolium l.) متعلق به تیره asteraceae (کاسنی) و راسته asterales است. عصاره این گیاه دارای اثرات ضد باکتریایی است و از آن می توان به عنوان عامل ضد میکروبی در درمان عفونت ها استفاده نمود. بومادران حاوی آلکالوئید، ساپونین و ترکیبات فنولی مانند فلاونوئیدها و فنولوکربونیک می باشد. خواص ضد التهابی، ضدمیکروبی، سیتوتوکسیک و آنتی اکسیدانی این گیاه عمدتاً به فلاونوئیدها نسبت داده می شود. از سوی دیگر فناوری استفاده از نانو ذرات، براساس ویژگی های خاص مثل اندازه و مورفولوژی این ذرات، ویژگی کاملاً جدید و ارزشمندی را ارائه داده است. ازنظر تاریخچه، نقره دارای خاصیت ضدعفونی کننده می باشد. براساس گزارش های موجود، نانوذرات نقره برای انسان غیر سمی و در مقابل برای باکتری ها، ویروس ها و دیگر میکروارگانیسم های یوکاریوتی، در غلظت کم سمی است. در دو دهه گذشته، فعالیت های زیادی برای تولید داروهای جدید از منابع طبیعی انجام شده است. متابولیت های ثانویه موجود در گیاهان یکی از منابع مهم تولید ترکیبات با خواص داروئی است. این ترکیبات معمولاً القاپذیر بوده و میزان آنها در اثرمحرک های مختلف تغییر می یابند. با توجه به خواص ضد میکروبی متابولیت های ثانویه گیاه بومادران از یکسو و خواص ضد میکروبی نانوذرات نقره از سوی دیگر، در تحقیق حاضر تاثیر نانوذرات نقره و نقش احتمالی آنها را به عنوان یک الیسیتور شیمیایی بر متابولیت های ثانویه گیاه بومادران مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور اثر القای نانو ذرات نقره بر گیاه بومادران در سه غلظت5،20و60 در بازه زمانی 48 ساعته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که گیاه بومادران هزار برگ تحت تاثیرنانو ذرات نقره با حفظ تمامیت غشا، محتوای ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی افزایش یافته و ویژگی های آنتی اکسیدانی گیاه تحت تاثیر قرار گرفت. نانوذرات نقره با ایجاد تغییر در ترکیبات اسانس روغنی و عصاره گیاه، خواص آنتی باکتریایی اسانس گیاه را دو چندان افزایش داده و عصاره آن نیز موجب افزایش سمیت سلولی و کاهش زنده مانی سلول های سرطانی هلا گردیده است

میدان های مغناطیسی می توانند اثرهای گوناگونی بر جانداران از سطح یاخته تا پیکره گیاهان، جانوران و آدمی بگذارند. در بررسی های همه گیرشناسی، اثر این میدان ها در بالارفتن میزان بروز برخی از سرطان ها همچون سرطان خون به خوبی نشان داده شده است. در آزمایش های گوناگون دانشمندان کوشیده اند تا به سازوکار این اثرهای زیستی پی ببرند؛ اما داده های به دست آمده بسیار ناهماهنگ و گستره انجام این بررسی ها چه از دیدگاه فیزیکی (بزرگی میدان، بسامد، زمان میدان دهی و ... ) و چه از دیدگاه زیستی (گونه یاخته، میزان تمایز و ... ) پراکنده است. گرچه این پژوهش ها در یاخته های کشت شده در بیرون از بدن جاندار به انجام رسیده است، می توانند شاهدی بر فرآیندهای طبیعی یاخته در بدن نیز باشند. در این پژوهش، هدف دستیابی به نتایجی است که بر پایه آن ها بتوان به درک بهتری از ساز و کار تأثیر میدان بر جانداران در سطح سلولی دست یافت. برای بررسی اثرات میدان های مغناطیسی بر بقای سلول، یاخته های بنیادی مغز استخوان، در بود و نبود نیم گری از پرتو ایکس و کلسیم محیطی، در معرض میدان مغناطیسی ایستای 15 میلی تسلایی قرار گرفتند. هنگامی که سلول ها تنها با میدان مغناطیسی ایستا تیمار شدند، تفاوت معنی داری در نتایج دیده نشد. اما پس از تابش حاد با پرتو یونیزان، میدان درصد بقای سلولی به طور معنی داری افزایش داد و مانع از آپوپتوزیس القایی حاصل از پرتو ایکس، در بخشی از یاخته ها شد. واکاوی داده های کلسیم درون یاخته ها نیز بر نشان دهنده نقش کلسیم در بازدارندگی از آپوپتوزیس به عنوان یک سازوکار احتمالی است. از سوی دیگر طول فاز جی? و میتوز نیز همزمان افزایشی را نشان می دهد که می تواند فرصتی را برای ترمیم آسیب های پرتوی وارد شده به یاخته ها فراهم کند. از این رو تیمار با میدان مغناطیسی ایستا، آپوپتوزیس را سرکوب کرده و بقای سلول را در یاخته های مغز استخوان موش صحرایی ارتقا می بخشد. از این رو، میدان های مغناطیسی ممکن است با افزایش خطر گسترش تومور و جلوگیری از آپوپتوزیس، به عنوان یک عامل کمکی در جهش زایی و سرطان زایی عمل کنند.

در این رساله اثرات امواج فراصوت بر سنتز نانو ذرات اکسید روی مورد بررسی قرار گرفته است. پروب تیتانیومی به عنوان مولد توان بالا و حمام به عنوان مولد با توانهای متغیر و متنوع مورد آزمایش و برای دستیابی به امواج فراصوتی توان پایین یکنواخت یک راکتور کروی طراحی و ساخته شد. سپس از دو روش الکتروشیمیایی و همرسوبی برای سنتز و رشد نانوذرات اکسید روی جهت مقایسه در حضور و عدم حضور امواج فراصوت استفاده شده است. در حضور فراصوت در روش الکتروشیمیایی، زمان تشکیل هسته اولیه نانوذرات تا 10 برابر کاهش و میزان نانوذرات تولیدی در زمان های سنتز برابر تا 10 برابر افزایش می یابد. در سنتز این نانوساختارها به روش هم رسوبی، نتایج نشان می دهد که تحت تابش امواج فراصوت با توان پایین، مکعب شعاع نانو ذرات با زمان به صورت خطی افزایش می یابد. نرخ رشد در حضور امواج فراصوت با توان پایین و در عدم حضور این امواج، افزایش بیش از 2 برابری را نشان می دهد. در امواج فراصوتی با توان بالا، کمیتی با عنوان "ثابت زمانی رشد" تعریف و رابطه ریاضی آن بدست آمده که بررسی این رابطه رشد نانوذرات با گذشت چند ثابت زمانی رشد، متوقف می گردد. بر حسب وات الکتریکی و حجم تحت تابش این امواج، ثابت زمانی از min11.9 تا min 1.71 متغیر است. روشکرد رشد نانوساختارها و فرموله سازی رشد، با استفاده از پارامترهای مفید فراصوت در این رساله انجام شده است. در ادامه پژوهش کاربرد های حسگری گاز های الکلی و خاصیت آنتی باکتریال دو نوع نانو ساختار سنتز شده کاملاً متمایز با اشکال صفحه و کره و ذرات میکرونی، مورد آزمایش و بحث قرار گرفتند. نتایج حسگری گاز نشان داد که حسگرهای ساخته شده با نانوساختارها، زمان پاسخ و بازیابی سریعتری نسبت به نمونه ساخته شده با ذرات میکرونی دارند. همچنین استفاده از اتصالات اینتردیجیتال منجر به پاسخ حسگر در برابر غلظت های اندک گاز در حدود ppm 75 می شود، در حالیکه اتصالات دو الکتروده در برابر غلظت های بیشتر از ppm 500 حساسیت نشان می دهد. بررسی های انجام شده در مورد خواص آنتی باکتریالی نشان می دهد که نانوساختارها، نسبت به ذرات میکرونی اکسید روی خاصیت ضد میکروبی بهتری در مقابله با باکتری های گرم مثبت دارند. در بین نانوذرات کروی و نانو صفحات، نمونه های ریزتر، عملکرد ضد میکروبی بهتری داشته اند. تفاوت بین نانوذرات کروی و نانو صفحات نیز کم و در این باره نیز نانو ذرات اثر مهار کننده بالاتری دارند. همچنین حضور امولسیون کننده می تواند منجر به افزایش عملکرد ضد میکروبی نانو ذرات تا 2 برابر شود.

آب به عنوان یک مولکول دیامگنتیک می تواند تحت تاثیر میدان های مغناطیسی قرار گیرد. از آنجایی که آب بیشترین و مهم ترین عنصر تشکیل دهنده یاخته زنده است و همه واکنش های بیوشیمیایی یاخته در آب صورت می گیرد، این فرضیه به وجود می آید که شاید بخشی از تاثیرات ایجاد شده تحت تیمار میدان مغناطیسی ناشی از تاثیر آن بر ویژگی های مولکولی آب باشد. در تحقیق حاضر بذر های ذرت در دو گروه در یک زمین آزمایشی کشت شدند. یک گروه با آب معمولی و دیگری با آبی که پس از عبور از میدان مغناطیسی متناوب 110 میلی تسلایی مغناطیده گشت، آبیاری شدند. در مرحله زایشی، نمونه برداری از برگ، گل آذین های نر و ماده و میوه پس از رسیدن کامل انجام شد. پس از بررسی های ساختاری اندام های زایشی، تاثیر آب مغناطیده بر پارامتر های رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه ذرت و نیز تاثیر محصول تولید شده با آب مغناطیده بر توان زیستی یاخته های کبدی جنین انسان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مقایسه با گیاهان شاهد، آبیاری با آب مغناطیده سبب افزایش پارامترهای رشد، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، محتوای قند و فعال شدن سیستم آنتی اکسیدان‏ گردید. بررسی های ساختاری اندام های زایشی نیز در جهت بررسی های دیگر حاکی از تسریع فرآیند رشد پس از آبیاری با آب مغناطیده بود. نتایج همچنین حاکی از افزایش محتوای فریتین، آهن و کلسیم میوه بود. فریتین ها اعضای یک خانواده بزرگ از پروتئین های ذخیره ای آهن هستند که در غذای انسان به خوبی قابل جذب بوده و می تواند در رفع کم خونی موثر باشد. با توجه به بهبود ویژگی های رشد گیاه ذرت و نیز افزایش محتوای فریتین و کلسیم و آهن در میوه ی گیاهان آبیاری شده با آب مغناطیده می توان این روش را به عنوان راهکار مناسب بدون اثر سوء بر سلامت انسان در جهت افزایش محصولات گیاهی و نیز غنی¬سازی زیستی محصولات زراعی معرفی کرد.

تاکسول یکی از مهمترین و موثرترین داروهای ضد سرطانی است که تا کنون شناسایی شده است، و کشت سلول و بافت گونه¬های سرخدار (taxus spp.)، و به تازگی فندق (corylus avellana l.)، از امیدبخش¬ترین روش¬ها، برای تولید گسترده این ترکیب بسیار حائز اهمیت می¬باشند. هدف این تحقیق ارائه روشی برای دستیابی به کالوس و لاین سلولی در این دو گیاه و سپس ایجاد کشت سوسپانسیون سلولی آنها بود. همچنین در راستای افزایش مقدار تاکسول تأثیر دو الیسیتور شامل متیل جاسمونات و میدان مغناطیسی بررسی شد و میزان تاکسول با استفاده از دستگاه hplc سنجیده شد. در این تحقیق اثرات نوع ریز نمونه، نوع محیط کشت (b5 و ms)، غلظت و نوع اکسین ) naa و 2,4-d) و اثر حضور و عدم حضور کینتین بر القای کالوس در گیاه سرخدار (taxus baccata l.)، مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده محیط کشت b5 حاوی naa با غلظتmg/l 2 بهترین شرایط را برای القا و رشد کالوس در گیاه سرخدار داشتند. همچنین بررسی شرایط بهینه برای نگهداری کالوس¬ها نشان داد که افزایش دو آنتی اکسیدانت¬ به محیط کشت شامل اسید آسکوربیک و اسید سیتریک، و شرایط تاریکی و دمای c °25 بهترین شرایط برای حفظ کالوس در زیرکشت¬های بعدی بود. در فندق (corylus avellana l.)، برای دستیابی به بهترین محیط کشت برای القا و رشد کالوس ، از آندوسپرم فندق به عنوان ریز نمونه استفاده شد و زیرنمونه¬ها در محیط ms کشت شدند و تأثیر دو نوع اکسین (naa و 2,4-d)، و دو غلظت ساکارز (20 و 30 گرم در لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج، بالاترین وزن کالوس¬ در محیط کشت¬ ms دارای ga3 mg/l 2 ،2,4-d mg/l 3 ، ba mg/l 2/0، و g/l 30 ساکارز بدست آمد. بررسی تأثیر الیسیتورهای متیل جاسمونات و میدان مغناطیسی روی القا سلول¬ها درکشت سوسپانسیون سلولی برای سنتز تاکسول نشان داد که در کشت سوسپانسیون سلولی سرخدار بیشترین مقدار تاکسول تولید شده توسط تیمار 200 میکرومول متیل جاسمونات بدست آمده است. در حالیکه در کشت سوسپانسیون سلولی فندق تیمار 50 میکرومول متیل جاسمونات بیشترین مقدار تاکسول را تولید کرده است.

چکیده: در این پژوهش، به بررسی تاثیرات مجزا و توأم خاک رادیواکتیو و تابش فرابنفش-b بر روی متابولیسم ثانویه گیاه همیشه بهار پرداختیم. خاک های رادیواکتیو از مناطق با تابش زمینه بالای رامسر که بیشترین مقدار تابش زمینه در دنیا را دارد، نمونه برداری شده و میزان رادیواکتیویته آن تعیین گردیده و تابش فرابنفش نیز با لامپ های معمول تولید پرتوهای فرابنفش ایجاد شده و تاثیرات این دو به صورت کیفی بر میزان قند کل، پروتئین کل، پراکسیداسیون لیپیدهای غشا، محتوای لیگنین، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها و فنل های متصل به دیواره مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان از افزایش معنی دار میزان قند کل در اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل داشت. بیشترین افزایش مربوط به تیمار توأم و تابش فرابنفش بود. محتوای پروتئین در اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تیمار کاهش یافت و این کاهش برای هر سه تیمار معنی دار بود. بیشترین کاهش محتوای پروتئین مربوط به تیمار توأم بود. کاهش محتوای پروتئین در ریشه بیشتر از کاهش آن در اندام هوایی گیاهان تحت تیمار بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشا که به صورت غلظت مالون-دی-آلدئید مورد سنجش قرار گرفت، در اندام هوایی و ریشه گیاهان تحت تیمار نسبت به گیاهان گروه کنترل افزایش نشان داد. بیشترین افزایش مربوط به تیمار توأم و تیمار خاک رادیواکتیو بود. میزان آنتوسیانین کل در اندام هوایی و بخصوص ریشه گیاهان تحت تیمار نسبت به گیاهان کنترل افزایش نشان دادند که این افزایش در اندام هوایی فقط برای تابش فرابنفش و تیمار توأم معنی دار بود. محتوای لیگنین در اندام هوایی گیاهان تحت هر سه تیمار، بخصوص برای تیمار توأم افزایش معنی دار نشان داد. اما در ریشه این گیاهان، محتوای لیگنین با کاهش معنی دار همراه بود. محتوای فلاونوئید کل به استثنای تیمار تابش فرابنفش برای بقیه تیمارها در مقایسه با گیاهان گروه کنترل کاهش نشان داد، هر چند این اختلاف معنی دار نبود. نتایج مربوط به آنالیز واریانس گروه های مختلف تیمار بوده و معنی داری اختلاف برای تمام این آزمون ها در سطح 0.05 بررسی شده و همه آزمایشات در سه تکرار مستقل انجام شدند. همانطور که تصور می شد، تابش یونیزان و غیر یونیزان هر چند مکانیسم اثرهای متفاوتی دارند اما در غالب اوقات باعث تشدید مسیر های القایی یکدیگر شده و اثرات هم افزایی اعمال می کنند. کلیدواژه ها: مناطق با تابش زمینه بالا، تابش یونیزان، تابش فرابنفش، متابولیسم ثانویه، همیشه بهار

گل گلایول از مهم ترین گل های زینتی شاخه بریده است و افزایش عمر پس گلجایی و حفظ کیفیت پس از برداشت آن در نظر گرفته می شود. پیری زودرس، یکی از عوامل محدودیت در کانال توزیع اکثر گل های شاخه بریده می باشد. سالیسیلیک اسید از طریق تحریک تجمع ترکیبات فعال بیولوژیکی و آنزیم های آنتی اکسیدانی منجر به کاهش سطوح رادیکال های آزاد و پراکسیداسیون لیپید شده و فرایند پیری را به تأخیر می اندازد. این پژوهش به بررسی اثرات کاربرد سالیسیلیک اسید بر ویژگی های پس از برداشت، شامل عمر پس از برداشت، جذب آب، ثابت پایداری غشاء و آنزیم های وابسته به پیری صورت گرفت. غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید بعد از برداشت کردن، در قبل و بعد از بازار توزیع به کار برده شد. این تحقیق در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و 4 سطح غلظت سالیسیلیک اسید به غلظت های 0، 5/0، 1 و 2 میلی مولار انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که غلظت های سالیسیلیک اسید در هر دو آزمایش بر عمر گلجایی گل شاخه بریده گلایول اثر معنی داری داشتند. تمام غلظت های به کار گرفته شده سالیسیلیک اسید جذب آب را کاهش داد در حالی که وزن تر نسبی به طور معنی داری تغییر نداشت. بر اساس نتایج ما، تمام غلظت های سالیسیلیک اسید، شاخص پایداری غشاء را افزایش داده و میزان نشت یونی را نسبت به شاهد کاهش داد. پراکسیداسیون لیپید به طور معنی داری بوسیله تیمارهای سالیسیلیک اسید در هر دو آزمایش کاهش یافت. فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در گل های که با غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید تیمار شده بودند افزایش یافت که بیشترین فعالیت متعلق به غلظت 5/0 میلی مولار بود. تیمار سالیسیلیک اسید سبب افزایش محتواییی آنتوسیانین و فلاونوئید گلبرگ در مقایسه با شاهد گردید. در میان همه غلظت های اعمال شده، غلظت 5/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید در هر دو آزمایش با حفظ هموستازی آب و افزایش محتواییی آنتوسیانین و فلاونوئید، القاء فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و کاهش پراکسیداسیون لیپید به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.