یکی از نوآوری های قانون مجازات اسلامی مصوب1392، پیش بینی مسئولیت کیفری برای اشخاص حقوقی است. اهمیت و جایگاه ویژه اشخاص حقوقی در جامعه امروزی و جرایم ارتکابی از سوی آن ها، قانونگذار را بر آن داشت تا به پیروی از بسیاری از کشورها، شخص حقوقی را از نظر کیفری مسئول بشناسد. قانونگذار با اختصاص چند ماده، این تأسیس مهم را در حقوق کیفری بنیاد کرده است. ماده 143 قانون جدید مجازات، برای نخستین بار به طور رسمی مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی را به عنوان یک استثنا بر مسئولیت کیفری اشخاص حقیقی پذیرفته است. جرایم قابل انتساب به اشخاص حقوقی برخلاف اشخاص حقیقی که تنها به موجب قانون محدود می گردند، علاوه بر سازگاری با ماهیت شخص حقوقی بر اساس ماده 143شناسایی می گردند. از طرفی پیکان مقررات حقوق جزای عمومی، شخص حقوقی بزهکار را نیز نشانه رفته است. پیروی جرایم و مجازات های شخص حقوقی از قواعد عمومی جزایی مستلزم تفسیری شایسته از این قواعد است تا شخص حقوقی بزهکار را نیز به شکل مناسبی دربرگیرد.گفتنی است پذیرش مسئولیت کیفری شخص حقوقی، مسئولیت کیفری دولت و اشخاص حقوقی دولتی را پیش می کشد. به خصوص آنکه قانونگذار صراحتاً دولت را از مسئولیت کیفری معاف ندانسته است. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به چالش های قابل طرح پرداخته خواهد شد.

چکیده: مقدمه:از زمانی که پرسلن لامینت ونیرها معرفی شده اند، محبوبیت آن ها افزایش یافته است. آماده سازی دندان با استفاده از این روش، محافظه کارانه بوده و همچنین این رستوریشن ها، زیبا می باشند؛ اگرچه بعضی از مطالعات مشکلاتی را از جمله عدم تطابق مارجین و failure load پایین را برای آن ها گزارش کرده اند. جهت ساخت لامینت تراش دندان باید در مینا باشد و عاج را در برنگیرد. در نتیجه محدودیت هایی درباره ضخامت لامینت وجود دارد و آماده سازی دندان نباید از 0.7 میلیمتر عمیقتر باشد. . با کاربرد زیرکونیا به ضخامت 5/0 میلیمتر در روکش های تمام سرامیک، استحکام این روکش های تمام سرامیک به میزان زیادی افزایش پیدا کرده است. ضخامت لامینیت با بیس زیرکونیا باید تا 0.3 میلیمتر کاهش یابد تا قرار دادن حداقل میزان 0.4 میلیمتر پرسلن بر روی بیس زیرکونیا برای حاصل کردن زیبایی قابل قبول لامینیت ونیرها، امکان پذیر شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر ضخامت زیرکونیا بر میزان نیروی شکست (failure load) رستوریشنهای تمام سرامیکی دارای بیس زیرکونیا می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 20 دیسک تمام سرامیک دارای بیس زیرکونیا ساخته و به دو گروه تقسیم شدند. در گروه 1 (با ضخامت mm9/0) قطر دیسک هاmm 15 و در گروه 2 (با ضخامت mm7/0) قطر دیسک ها mm10 بود. استحکام شکست به وسیله دستگاه instron با سرعت crosshead، 1 mm/min ارزیابی گردید. استحکام شکست به صورت دو نقطه peak و break نمایش داده شد که در مورد نمونه های ترد مانند زیرکونیا مساوی هم می باشند. یافته ها: نتایج مطالعه ی ما نشان داد که میانگین میزان حداکثر استرس کششی گروهی که ضخامت دیسک mm9/0 داشت کمتر از میانگین میزان حداکثر استرس کششی گروهی بود که ضخامت دیسک mm7/0 داشتند. با این وجود میانگین میزان نیروی شکست دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. نتیجه گیری: تأثیر ضخامت های مختلف زیرکونیا (0.3 و 0.5 میلی متر) بر میزان نیروی شکست (failure load) رستوریشنهای تمام سرامیکی با بیس زیرکونیا تفاوت معناداری ندارد. کلمات کلیدی:زیرکونیا، نیروی شکست، لامینت

چکیده مقدمه: به دلیل تفاوتهای بیومکانیک موجود بین دندانهای طبیعی و ایمپلنت ، به نظر می رسد که ایمپلنت ها بیشتر تحت تاثیر نیروهای افزاینده اکلوزالی قرار می گیرند که اغلب به عنوان عامل مستعد کننده ی تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و شکست درمان ایمپلنت- پروتزدر نظر گرفته می شود. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه طرحهای اکلوزالی مختلف ( راهنمای کانینی و فانکشن گروهی ) بر روی انقباض عضلانی ، عضلات ماستر و تمپورال در افراد با سیستم دندانهای طبیعی و تمام فک ایمپلنتی است. مواد و روش کار: تعداد 32 بیمار در دو گروه 16 نفره ، یک گروه با سیستم دندانهای طبیعی و گروه دیگر افراد دارای رستوریشن های تمام فک متکی بر ایمپلنت انتخاب شدند . هر دوگروه ، دو زیر گروه 8 نفره داشتند. یک زیرگروه طرح اکلوزالی راهنمای کانینی و زیرگروه دیگر فانکشن گروهی داشتند. انقباض عضلات افراد مورد مطالعه در حداکثر تماس دندانها و حرکت طرفی هنگامی که دندانهای کانین نوک به نوک قرار می گرفتند با دستگاه الکترومیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین درصد انقباض عضله ماستر در حرکت طرفی نسبت به حداکثر تماس بین کاسپی ، به ترتیب عبارت است از : افراد دارای رستوریشن های تمام فک با فانکشن گروهی 20/72? ، افراد با دندانهای طبیعی با فانکشن گروهی 49/69? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با راهنمای کانینی85/58? ، افراد با دندانهای طبیعی با راهنمای کانینی 91/30? . میانگین درصد انقباض عضله تمپورال در حرکت طرفی نسبت به حداکثر تماس بین کاسپی ، به ترتیب عبارت است از : افراد با دندانهای طبیعی با فانکشن گروهی 57/78? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با فانکشن گروهی 87/70? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با راهنمای کانینی 99/51? ، افراد با دندانهای طبیعی با راهنمای کانینی 55/31?.