هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین هوش سازمانی و هوش اخلاقی با سلامت سازمانی دانشگاه رازی کرمانشاه از دیدگاه اعضای هیأت علمی بود. این پژوهش از لحاظ انجام تحقیق، در زمر? پژوهش های کاربردی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه رازی در سال تحصیلی 92-91تشکیل می دهد که تعداد آنها 375 نفر (333 مرد و 42 زن) بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنام? هوش سازمانی آلبرشت( 2003)، هوش اخلاقی لنیک و کیل (2005) و سلامت سازمانی هوی و همکاران (1996) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تأیید اساتید رشته مدیریت قرار گرفت. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 97/0 برای پرسشنام? هوش سازمانی،94/0 برای پرسشنام? هوش اخلاقی و 86/0 برای پرسشنام? سلامت سازمانی محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آمار توصیفی مانند (جدول، فراوانی، درصد، نمودار، میانگین و انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی در حد (آزمون کالموگروف- اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t برای گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون چند متغیره) استفاده شده است. یافته ها نشان داد که وضعیت هوش سازمانی دانشگاه در حد متوسط (3) قرار دارد و همچنین میزان هوش اخلاقی و سلامت سازمانی دانشگاه بالاتر از حد متوسط (3) می باشد. بین هوش سازمانی و سلامت سازمانی از یک طرف و هوش اخلاقی و سلامت سازمانی از طرف دیگر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که 216/0 از تغییرات سلامت سازمانی توسط مولفه مسئولیت پذیری هوش اخلاقی، 274/0 توسط مولفه چشم انداز استراتژیک هوش سازمانی و 30/0 توسط مولفه دلسوزی هوش اخلاقی تبیین می گردد.