نام پژوهشگر: خدیجه واحدی
خدیجه واحدی نادر میرسعیدی
سیر تحول اندیشه های مردم ایران در دوره ساسانی، تنها ازطریق آرمانهای سیاسی و دینی آنها دانسته نمی شود، بلکه بررسی وضعیت پوشاک و زیور آلات آنها نیز، می تواند به فهم بهتر آرمانهای آنان کمک کند. چرا که پوشاک از نیازهای اولیه و اساسی بشر محسوب می شود. و نوع، رنگ، جنس، شکل و سبک دوخت آن، پایگاه اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و فرهنگی پوشانندگان آن را نشان می دهد. به همین جهت، از نکات مهم در این تحقیق کتابخانه ای، بررسی وضعیت پوشاک و زیور آلات بانوان ساسانی، تأثیر پذیری طرح منسوجات و زیور آلات بانوان این دوره، و تداوم نقوش پارچه های آنها در دوره های بعد می باشد.که در این رابطه می توان گفت. در طول دوران سلطنت 400 ساله شاهان ساسانی، صادرات ابریشم میان چین و بیزانس از طریق جاده ابریشم در ایران انجام می شد و سپس به روم صادر می گردید. چرا که در بیزانس تقاضا برای محصولات پر تجمل بسیار زیاد بود. به علاوه ایران با کشورهای هند و جزیره سیلان و حبشه ارتباط مستمری داشت که برای برآورده کردن نیاز همیشگی و روز افزون بانوان ساسانی، از این سرزمین ها سنگ های باارزش برای ساخت زیورآلاتی چون: انگشتر، آویز، تاج و دستبند و ...وارد ایران می کرد.که همین ارتباطات میان ایران و دیگر ملل واستفاده از بافندگان بیگانه ی رومی و سوریه ای، توسط شاپور اول، بر پوشاک و زیورآلات زنان ساسانی تأثیر گذارد. وهمچنین به جهت طرحهای زیبای نقوش پارچه های این دوره، ممالک دیگر چون: شمال افریقا، خاورمیانه، اروپا،آسیای مرکزی و چین از طرحهای پوشاک این دوره با مضامین گل و گیاه و حیوانات و اشکال هندسی بهره ها بردند و حتی این تأثیر بعد از این دوره نیز تا دوره اسلامی خاصه در دوران آل بویه، سلجوقی و صفویه تداوم یافت. همچنین گونه ای از جامه زنان این عهد مانند دوران پیشین، عبارتست از پیراهن بلند با آستین و گاه بدون آستین، با چین های فراوان در زیر سینه وانتهای دامن، شلوار، شال، پنام، پاپوش و... . همچنین زیور آلات آنها شامل: دستبند، النگو، گوشواره وآویز است.