از مهمترین روش های افزایش مقاومت در برابر خوردگی میلگردها در بتن، استفاده از پوزولان ها می باشد. پوزولان ها بسته به ترکیب اکسیدها و عناصر موجود در خود، تاثیر متفاوتی بر خواص بتن دارد. در نتیجه ترکیب پوزولان ها به عنوان روشی نو، امکان تولید پوزولان های جدید با خواص مناسب را فراهم می سازد. در این تحقیق خوردگی و نفوذ یون کلر در بتن خودتراکم حاوی ترکیب پوزولان های پومیس تفتان و زئولیت بررسی گردید. بدین منظور در مجموع 13 طرح اختلاط بتن خودتراکم با استفاده از زئولیت و ترکیب آن با پومیس به عنوان جایگزین سیمان ساخته شد. ترکیب های مورد استفاده در این پژوهش شامل 5، 10 و 15 درصد زئولیت با 5، 10 و 15 درصد پومیس جایگزین سیمان می باشد. قبل از انجام آزمایش های بتن سخت شده و بررسی خوردگی در بتن مورد مطالعه، برای حصول اطمینان از دستیابی به خواص خودتراکمی، آزمایش های بتن تازه انجام پذیرفته است. این آزمایش ها عبارتند از اسلامپ، t50، حلقهj، جعبه l و آزمایش قیف v. پس از اطمینان از خودتراکمی بتن، در سنین مختلف و به صورت همزمان خواص مکانیکی و خواص دوامی (خوردگی و نفوذ) بررسی شده است. آزمایش هایی که برای بررسی خواص مکانیکی انجام شده عبارتند از : مقاومت فشاری در سنین 7، 28، 56، 90 و 180 روز و مقاومت کششی در سن 90 روز. همچنین پارامترهای دوام این بتن با انجام آزمایش مقاومت ویژه الکتریکی در سنین 7، 14، 28، 56 و 90، عمق نفوذ و جذب آب در سن 28 روز و در نهایت خوردگی تسریع شده و ضریب مهاجرت یون کلر در سن 90 روز بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که استفاده ترکیب پومیس و زئولیت تا 30 درصد به عنوان جایگزین سیمان، ضمن حفظ خواص مکانیکی بتن خودتراکم، باعث کاهش 69 درصد در عمق نفوذ آب، کاهش 25 درصد در جذب آب، افزایش 249 درصد در مقاومت ویژه الکتریکی، کاهش 52 درصدی ضریب مهاجرت یون کلر گردیده و تا 100 درصد مقاومت در برابر خوردگی را افزایش داده است.