به علت کمبود آب های سطحی در اغلب مناطق کشورمان،آب برای مصارف گوناگون از آب های زیر زمینی تأمین می شود. در سال های اخیر نرخ رشد جمعیت در شهر کرمان افزایش یافته و ضمن اینکه مقدار بهره برداری از چاه ها افزایش یافته، مقادیر عظیمی از پساب های خانگی ،صنعتی و کشاورزی به آب های زیر زمینی وارد شده است که سبب پایین آمدن و خشک شدن آب چاه ها و بالاآمدگی آب های زیر زمینی در ناحیه شهری شده است و علاوه بر این ،آب های زیر زمینی دچار آلودگی شده است . برای مقابله با افت سطح ایستابی، بالاآمدگی آب های زیر زمینی منطقه شهری و کاهش میزان آلودگی، مدل ریاضی بخشی از دشت کرمان- باغین تهیه و بر اساس آن گزینه های مدیریتی مورد بررسی قرار گرفت. مدل ریاضی این بخش از آبخوان با روش تفاضل محدود تهیه شده است. مدل منطقه ای به مساحت 356.6کیلومتر مربع و با 8364 سلول تهیه گردید. تخمین پارامترهای هیدرولیکی و ضریب ذخیره به دو روش دستی و خودکار pest انجام گرفت. پس از واسنجی و صحت سنجی مدل منطقه ای، از آن به عنوان ابزار مدیریتی استفاده گردید سه گزینه مدیریتی در مدل برای 3 و5 سال آینده مورد بررسی قرار گرفت گزینه اول کاهش 10 درصدی برداشت از چاه های بهره برداری، گزینه دوم کاهش 20 درصدی برداشت و گزینه سوم کاهش 30 درصدی برداشت بود. نتایج حاصل از پیش بینی های حاصل از مدل نشان می دهد کاهش 20 و 30 درصدی تأثیر خوبی بر روند کاهش سرعت تغییرات سطح آب زیرزمینی دارد.