موضوعی که در این تحقیق وپژوهش برای دستیابی و رسیدن به مقوله ای بنام «مرکز فرهنگی و همایش های مردمی» صورت گرفته است، برخاسته احساس نیاز به وجود مکانی این چنینی در فضاهای خاموش شهری فعلی ما می باشد. یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت محیط هر شهر وجود فضاهای شهری عمومی است. فضاهایی که شهروندان در آن بتوانند با آسایش خاطر به تعامل و گفتگو بپردازند یا مراسم اجتماعی برگزار کنند. این مهم در جامعه ای که جوانان و نوجوانان سهم عمده ای از جمعیت را به خود اختصاص داده اند بیشتر خودنمایی می کند، زیرا آنان نیاز به آگاهی و بینش صحیح همراه با نشاط- تحرک و پویایی دارند که این هدف در اثر ارتباطات و تعاملات اجتماعی میسر خواهد شد. این در حالی است که در گذشته ای نه چندان دور شاهد فضاهای باز جمعی شهری موفقی بوده ایم که فوق العاده کار می کردند و امروزه جای آنها در شهرهای ما خالی می باشد. برای رسیدن به این مهم، این مبحث از دو دیدگاه اصلی، تحلیل روابط اجتماعی در فضای شهری و از طرفی بررسی و شناخت فضاهای شهری- فرهنگی و نقش و جایگاه آن ها در جریان زندگی روزمره شهری، مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا نگارنده تلاش دارد تا از طریق مطالعه و بررسی آراء نظریه پردازان عرصه شهرسازی و معماری، شاخصه های فضا و مکان شهری بهینه را کشف نماید و از طریق پاسخ به نیازهای مخاطبان در شهر امروز،در راسنای روشن سازی شهروندان مهیا سازد. مرکز فرهنگی- همایشی مورد طراحی در این پروژه شخصیت کاربردی است که می بایست با دست یافتن به شاخصه های فضایی با هدف ارزش بخشی به فضای شهری در راستای بالا بردن سطح آگاهی ها و مشارکت مردم قدم بردارد.