با پیشرفت فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، عرصه یادگیری با مفاهیم جدیدی روبه رو شده و امروزه شاهد نوآوری های گسترده ای در این زمینه می باشیم. محیط های یادگیری متحول شده و تئوری های یادگیری سیر رو به رشدی را گذرانده اند. باز بودن و قابلیت دسترسی برای همه، از ویژگی های اساسی محیط های یادگیری مجازی در قرن 21 است. در این پژوهش به تحلیل نقش محیط های یادگیری باز در آموزش های غیر رسمی و یادگیری مادام العمر پرداخته شد. محیط های یادگیری باز، محیط های مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات می-باشند که یادگیری را به صورت مجازی و بدون محدودیت های خاص و نیاز به مدرک پیشین، ارائه می دهند. ازسوی دیگر مواجه شدن نظام آموزش رسمی با بحران ها و چالش های پیش رو، اندیشیدن به آموزش های غیر رسمی و تئوری یادگیری مادام العمر را در مجامع ملی و بین المللی در پی داشته است. این پژوهش به صورت کیفی و با روش تحلیلی- توصیفی انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که به کارگیری محیط های یادگیری باز در ارائه آموزش های غیر رسمی و یادگیری مادام العمر می تواند منجر به پرورش یادگیرندگان انتقادی، مبتکر، پژوهشگر، و آشنا با دانش روز شود. یادگیرندگانی که با دانش گسترده در چهار حیطه اصلی یادگیری مادام العمر می توانند موجب توسعه و رشد همه جانبه نظام آموزشی شوند. در انتها الگویی برای کاربرد یادگیری مادام العمر در محیط های یادگیری باز ارائه شد.