در این پایان نامه ضریب رفتار قاب های فولادی مهاربندی شده با مهاربند کمانش ناپذیر (brbf) با در نظر گرفتن مهمترین عوامل یعنی دو عامل مقاومت افزون و شکل پذیری بررسی شد. ضریب رفتار و اجزا آن با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی فزاینده و به کارگیری روش یوانگ تعیین شدند. نُه مدل 4، 8 و 12 طبقه با سه شکل مختلف قرارگیری مهاربند ابتدا توسط نرم افزار etabs با بارگذاری لرزه ای طراحی شدند. سپس با توجه به توانایی نرم افزار opensees در انجام تحلیل استاتیکی غیر خطی، مدل ها توسط این نرم افزار تحلیل شدند. پس از انجام تحلیل روی مدل ها منحنی ظرفیت سازه ها بدست آمد که با دوخطی کردن این منحنی، پارامترهای ضریب مقاومت افزون و ضریب کاهش ناشی از شکل پذیری و در نهایت ضریب رفتار محاسبه شد. با افزایش ارتفاع سازه ضرایب فوق کاهش یافتند. همچنین اشکال مختلف مهاربندها و سطوح مختلف حالت حدی تغییرمکان بر روی ضریب رفتار تاثیر گذار بود، به طوریکه با افزایش سطح حالت حدی تغییرمکان از 2% به 2/5 % ضریب رفتار افزایش چشم گیری پیدا کرد.

سلول های مشتق شده از قلب (cardiosphere derived cells) سلولهای چندتوان هتروژنی هستند که از توانایی تمایزی خوبی برای تبدیل شدن به سلول های اندوتلیال و کاردیومیوسیت قلبی برخورداند و در طی دهه اخیر نتایج نوید بخشی از تمایز این سلول ها به سلول های قلبی حاصل شده است. مطالعه اولیه بیوانفورماتیکی نشان از هدف قرار گرفتن چندین ژن مسیر پیام رسانی tgf? توسط mir-497-5p داشت، بنابراین در این مطالعه سعی شد نقش mir-497-5p در تمایز cdcها به سلول های قلبی بررسی شود. صحت تمایز صورت گرفته با بررسی موروفولوژیکی، بررسی بیان مارکرهای قلبی توسط qpcr و ایمنوسیتوشیمی به اثبات رسید. الگوی بیانی mir-497-5p و مسیر پیام رسانی tgf? در طول فرایند تمایز بررسی شد. به منظور مطالعه نقش mir-497-5p در تمایز cdcها، تاثیر بیش بیانی این microrna بر روی cdcها بررسی شد. بررسی الگوی بیانی mir-497-5p، کاهش معنی دار بیان این microrna و افزایش معنی دار بیان ژنهای tgf?r1 و tgf?r2 را بعد از تیمار tgf? نشان داد. همچنین نشان داده شد که ترانسفکشن سلول های cdc با وکتور plenti-iii-mir-497-5p-gfp قبل از تیمار با tgf? باعث کاهش بیان ژن های پائین دست tgf?(tgf?r1، tgf?r2 و smad3) می شود. بعلاوه بررسی کمی بیان مارکرهای تاخیری در روز 21 تمایزی نشان دهنده ی کاهش تمایز در سلول های cdc بیش بیان کننده ی mir-497-5p بود. همچنین آزمون لوسیفراز دوگانه میانکنش مستقیم mir-497-5p و smad3-3’utr را تایید کرد. در مجموع نتایج بدست امده نشان می دهد که mir-497-5p با هدف قرار دادن مسیر پیام رسانی tgf?نقش مهاری در تمایز cdcها به سلول های قلبی ایفا می کنند.