در دنیای رقابتی امروز، دانش به عنوان دارایی ناملموس نقش مهمی برای سازمان ها ایفا می کند.سازمان دهی و بازیابی دانش نهفته در اذهان کارکنان و مدیران و به عبارتی مدیریت دانش از ضروریات کار مدیریت است. تمامی انواع سازمان ها بالاخص سازمان های دارای پیشینه با به کارگیری فرایند مدیریت دانش در جستجوی شانس بیشتری برای بقا هستند که اصلی ترین جزء این فرایند تبدیل دانش ضمنی به دانش صریح است. هدف پژوهش حاضر، یافتن عوامل فردی و سازمانی تبدیل دانش ضمنی به دانش صریح است. محقق ازروش پدیدارنگاری با رویکرد کیفی و در قالب الگوی تفسیری برای جمع آوری داده های تجربی استفاده کرده است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های انفرادی نیمه ساختار یافته با حدود 45-30 دقیقه زمان و با ده نفر از مشارکت کنندگان بر حسب قاعده اشباع انجام گرفت. سپس مصاحبه ها به دقت پیاده سازی شد و با استفاده از نرم افزار تحلیل داده های کیفیnvivo8 کدگذاری و طبقه بندی گردیدو در نهایت پنج طبقه توصیفی و دو سطح پیچیدگی ادراکی ارائه شد. در سطح اول پیچیدگی ادراکی، یعنی سطح فردی، دو طبقه توصیفی شامل عوامل شخصیتی (طبقه توصیفی1) و ساختارهای انگیزشی (طبقه توصیفی2) قرار دارند. در سطح دوم پیچیدگی ادراکی، یعنی سطح سازمان، سه طبقه توصیفی فرهنگ سازی (طبقه توصیفی3)، تکنولوژی و ابزار (طبقه توصیفی4) و ساختار (طبقه توصیفی5) ارائه شد.