چکیده مفهوم سرمایه اجتماعی، یک مفهوم فرا رشته ای است که طی پانزده سال اخیر مورد توجه بسیاری از شاخه های علوم انسانی قرار گرفته است. این مفهوم در تحلیل های اجتماعی و اقتصادی پیرامون توسعه جوامع شهری نیز، مطرح شده و بر منابع موجود در شهرها تأکید دارد. این منابع شامل: روابط انسانی، شبکه ها و نهادها در ساختارهای اجتماعی است؛ لذا به منظور رسیدن به توسعه شهری، دسترسی به سرمایه اجتماعی از ضروریات می باشد. در این پژوهش سه شاخص مد نظر پانتام (اعتماد، مشارکت و شبکه ها) در رابطه با سرمایه اجتماعی در توسعه شهری مورد بررسی قرار گرفته است. در این میان عامل اثر گذار بر سرمایه اجتماعی هر منطقه، می تواند نوع کیفیت زندگی آن منطقه باشد، لذا در این پژوهش متغیرهای زمینه ای، بعد ذهنی و بعد عینی کیفیت زندگی و متغیرهای توسعه محلات شهری به همراه سرمایه اجتماعی سنجیده شد. جهت تحلیل یافته ها و بررسی فرضیه های تحقیق؛ شامل: 1 - بین سرمایه اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی در نواحی شهری رابطه معناداری وجود دارد،. 2- بین افزایش سرمایه اجتماعی و توسعه شهری و محلات شهری رابطه معناداری وجود دارد. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده های از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری(t تک نمونه ای، فریدمن، رگرسیون چند متغیره، تحلیل مسیر، و مدل ویکور استفاده شده است. تحلیل نتایج نشان داد که، فاکتور مشارکت اجتماعی بیشترین تأثیر را بر روی کیفیت زندگی شهر زنجان داشته است. همچنین اثرات مولفه های سرمایه اجتماعی با توسعه شهری منفی و معنادار ارزیابی شده است. کلید واژه ها : سرمایه اجتماعی، کیفیت زندگی، توسعه شهری، شهر زنجان