در مناطق کم جمعیت استفاده از خطوط بلند قدرت ایده آل به نظر نمی رسد و استفاده از انرژی های تجدید پذیر اقتصادی تر می باشد لیکن پیک بار و پیک تولید در یک محدوده قرار ندارند از جمله اکثر تولید نیروگاه های بادی هنگامی رخ می دهد که بار مصرفی در شبکه کم می باشد لذا میزان بالایی از این توان در شبکه قابل جذب نمی باشد. راهکاری که برای این معضل به نظر می رسد ذخیره این انرژی می باشد که نیروگاه های پمپی ذخیره ای می توانند به عنوان گزینه مناسبی ،در نظر گرفته شوند. این نیروگاه ها توان ذخیره انرژی را به خوبی دارا می باشند و می توانند در دو حالت تولید کنندگی و مصرف کنندگی عمل کنند. بدین طریق انرژی های غیر قابل جذب را می توانند به صورت انرژی پتانسیل در پشت سد ذخیره کنند و در موقع نیاز به شبکه وارد کنند. در واقع توانایی انتقال پیک تولید روی پیک مصرف را دارا می-باشند. افزایش بهای سوخت و اثرات محیطی استفاده از چنین سوختی، انسان را به استفاده از انرژی های نو تشویق کرده است. افزایش استفاده از چنین انرژی هایی رو به رشد است و آینده آن ها نیز رو به رشد تخمین زده می شود. البته استفاده از چنین انرژی هایی مشکلاتی را به همراه دارد. استفاده از ادوات ذخیره انرژی به منظور مشارکت بیشتر این نوع انرژی ها در حالی که کیفیت خوبی را به مصرف کننده می دهند در [2،1 و3] توصیه شده است. استفاده از ادوات ذخیره انرژی می تواند به تناوب جذب انرژی متوسط انرژی های نو کمک نماید و سهم بیتشری در تولید را عهده دار گردند. ذخیره سازی همچنین قابلیت پیک زدایی به سیستم می دهد و سیستم می تواند با هزینه کمتری کار نماید. برای رفع مشکلات بیان شده در این رساله از واحد ذخیره انرژی استفاده خواهد شد و به طور خاص نیروگاه پمپی ذخیره ای را در سیستم مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در ادامه این طرح بهره برداری اقتصادی و معضلات شبکه در نظر گرفته خواهد شد. به منظور استفاده از سیستم ذخیره انرژی داشتن هدف کلی استفاده از آن اجتناب ناپذیر است، زیرا بدون داشتن آن نمی توان شبکه را به طور مطلوب راه اندازی کرد. از این روی در ادامه به بررسی فعالیت های مختلف یک واحد ذخیره انرژی در شبکه پرداخته می شود.