در این پژوهش ارتباط بین نگرش دینی و سبک زندگی در بین دانشجویان دانشگاه گیلان بررسی شده و علاوه بر آن رابطه بین سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی و نگرش دینی و سبک زندگی را مورد مطالعه قرار گرفته است. روش انجام تحقیق، پیمایشی و برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 372 نفر از بین کل دانشجویان دانشگاه گیلان تعیین شده و نمونه گیری به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام گرفته است. در این تحقیق نگرش دینی در 4 بعد «اعتقادی»، «عاطفی»، «پیامدی» و «مناسکی» مورد سنجش قرار گرفته است و سبک زندگی نیز در سه بعد مصرف فرهنگی، مدیریت بدن و اوقات فراغت اندازه گیری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین نگرش دینی و سبک زندگی همبستگی منفی وجود دارد، یعنی هرچه سطح دینداری دانشجویان بالاتر است سبک زندگی آنها به معیارهای سبک زندگی سنتی بیشتر گرایش داشته و از سبک زندگی مدرن فاصله بیشتری دارد. همچنین، سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی با نگرش دینی دانشجویان رابطه ی منفی دارد؛ یعنی هرچه سرمایه اقتصادی و فرهنگی افراد بالاتر است سطح دینداری آنها پایین تر می باشد. و در آخر اینکه سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی با سبک زندگی افراد رابطه ی معنادار و مثبت دارند؛ بطوری که هرچه سرمایه اقتصادی و فرهنگی افراد بالاتر می رود سبک زندگی آنها مدرن بوده و گرایش به خاص بودگی و تمایز در آنها بیشتر مشاهده می شود.