بندر بوشهر در سواحل جنوبی ایران و در کرانه های خلیج فارس با سابقه تمدنی که به عهد تمدن عیلامی می رسد، قرار گرفته است. جایگاه تجاری این بندر از دوره نادرشاه افشار مورد توجه خاص قرارگرفت، هرچند که قبل از آن نیز دارای فعالیت اقتصادی بوده است. اوج شکوفایی تجاری این بندر در دوره قاجاریه است که به دنبال افول بندر عباسی به عنوان بزرگترین بندر تجارتی کشور به فعالیت پرداخته است. موقعیت تجاری برتر این بندر با روی کار آمدن رضاشاه و توجه خاص وی به توسعه بنادر خوزستان دچار تغییراتی شد و جایگاه خود را به عنوان بزرگترین بندر تجاری جنوب ایران از دست داد اما همچنان به فعالیت اقتصادی اش ادامه داده است. مساله پژوهش حاضر بررسی و تبیین مناسبات اقتصادی و سیاسی بندر بوشهر با مراکز مختلف اقتصادی در دوره پهلوی اول است. سوال پژوهش حاضر این است که مناسبات اقتصادی، سیاسی بندر بوشهر با دیگر مراکز اقتصادی چه تاثیری در تجارت خلیج فارس در دوره رضاشاه داشته است. با این فرض که علی رغم رونق اقتصادی بنادر خوزستان در دوره مورد مطالعه، مناسبات اقتصادی و سیاسی بندر بوشهر همچنان نقش موثری در تجارت خلیج فارس ایفا نموده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، تاریخی با تکیه بر تکنیک های اسنادی، کتابخانه ای و میدانی و با نگرش تاریخ اقتصادی تنظیم و ارائه گردیده است.