بزرگراه ها به عنوان اصلی ترین عناصر فضاهای شهری، از مولفه های مهم شکل دهنده ی منظر شهر هستند. بنابراین توجه به منظر و سیمای بصری آن از الویت بالایی برخوردار است. سیمای شهری بزرگراه با بدنه مفهوم پیدا می کند و به فضای بزرگراه هویت می دهد. همین امر توجه به زیباسازی جداره ی بزرگراه را پراهمیت تر می کند. یکی از راهکارها در جهت پاسخگویی به این نیاز، استفاده از دیوارنگاری است. دیوارنگاری شهری یکی از مهم ترین هنرهای شهری است که از نظر تعامل بصری و آفرینش زیبایی و هماهنگی فرم و ریتم نقش ارزشمندی در ترافیک شهری، زیباسازی شهر، معماری راه ها، شاهراه ها و خاصاً هویت شهری دارد و می تواند نمودی فعال و تأثیرگذار در منظر عمومی شهر به-خصوص بزرگراه داشته باشد. هدف اصلی در این رساله، بررسی پیرامون ویژگی های دیوارنگاری در بزرگراه های شهری با تأکید بر دیوارنگاری های معاصر بزرگراه های تهران است. در این نوشتار بر طبق مطالعات صورت گرفته، ویژگی ها و اهداف دیوارنگاری در بزرگراه ها مورد ارزیابی قرار می گیرد. ویژگی های دیوارنگاری در بزرگراه ها بر اساس سه محور کلی؛ ساختار بصری، ساختار بیانی و ساختار فنی و تکنیکی دیوارنگاری مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده ی این مطلب است که دیوارنگاری بزرگراه با توجه به مخاطب متحرک و شرایط خاص بزرگراه از لحاظ ایمنی، باید کاملاً متناسب با مخاطب، معماری، محیط و استاندارهای ترافیکی بزرگراه باشد.