در این پروژهش، پودر آهنی کم آلیاژ مولیبدن دار (astaloy 85mo) بعنوان پودر اولیه انتخاب گردید. سپس مقادیر مختلف نانوذرات آلومینا (1، 3 و 5 درصد وزنی) به پودر آهنی اضافه شدند. پس از عملیات مخلوط کردن و فشردن، نمونه ها تحت دو عملیات مختلف تف جوشی قرار گرفتند. تعدادی از نمونه ها در شرایط معمولی تف جوشی شدند و تعدادی نیز تحت عملیات سخت گردانی از دمایی تف جوشی قرار گرفتند. در نهایت ریزساختار آنها با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی و با سایر حالات مقایسه شد. جهت اندازه گیری خواص سایشی قطعات تولید شده، از آزمون سایشی رفت و برگشتی در شرایط خشک و دمای اتاق استفاده شد. نتایج آزمون‍های سایشی، نقش چشمگیر افزودن نانوذرات آلومینا را در کاهش حجم از دست رفته کامپوزیت‍ها نشان می دهد. افزودن تنها 1 درصد وزنی نانو ذرات آلومینا مقاومت سایشی را از طریق کاهش حجم از دست رفته تا 58% برای نمونه های تف جوشی معمولی و 78% برای نمونه های سخت شده از دمای تف جوشی افزایش می دهد. علاوه بر این، افزودن تقویت کننده تا 5% وزنی، مقدار سختی را تا 18% کاهش و درصد تخلخل را تا 12% افزایش می دهد. افزایش چشمگیر مقاومت سایشی بدلیل هم پوشانی دو پدیده افزایش درصد تخلخل و ماهیت سخت نانوذرات آلومینا می باشد. بررسی تصاویر میکروسکوپ نوری و الکترونی نشان از وجود چهار مکانیزم خراشان، چسبان، اکسایش و ورقه ای شدن دارند که به تفصیل مورد بحث قرار گرفته اند.