در اکثر واحد های پالایشگاهی همواره مقداری از گاز به دلیل مسایل فرآیندی و یا نقص تجهیزات، از خط فرآوری خارج شده و در مشعلهایی دور از واحد سوزانده می شود. به دلیل مسائل زیست محیطی و همچنین با ارزش بودن گازهای ارسالی به مشعل، بازیافت این گازها مورد توجه قرار گرفته است. در این پروژه، پس از بررسی روشهای متداول بازیافت گازهای ارسالی به مشعل، روش جداسازی تقطیری گازها برای دستیابی به محصولات قابل فروش و ارزشمند مورد تحلیل قرار گرفته است. به این منظور ابتدا فرآیندی شامل دو برج تقطیر دما پایین، برای بازیافت هیدروکربن های موجود در گاز طراحی شد. این فرآیند برای فشار های مختلف، طراحی و شبیه سازی شد تا محدوده فشار مناسب انتخاب گردد. سپس طراحی مکانیکی تجهیزات طرح، بر اساس محدوده فشار بهینه انجام گرفت تا با تحلیل فنی اقتصادی، توجیه پذیری اقتصادی طرح بررسی شود. هزینه های عملیاتی سالانه، هزینه سرمایه گذاری و درآمدهای ناشی از فروش محصولات طرح محاسبه و بر اساس آن نتایج، سودآوری طرح مورد بررسی ارزیابی قرار گرفت. میزان سرمایه گذاری لازم برای فشارهای مختلف بین 6 تا 9 میلیون دلار است. درآمد حاصل از فروش محصولات بازیافت، سالانه 3.5 تا 4 میلیون دلار خواهد بود. محدوده بهینه فشار از نظر اقتصادی، بین 5 تا 15 بار است و بازگشت سرمایه در این محدوده، در نرخ های بهره 8 تا 15 درصد، 3 تا 4 سال خواهد بود. در نهایت با استفاده از تحلیل اکسرژی اکونومیک، اتلاف اکسرژی تجهیزات مختلف و نقاط بحرانی اتلاف اکسرژی شناسایی و روش هایی برای افزایش راندمان طرح ارائه شد.