از دیدگاه جامعه شناسی و حقوقی اقلیت های قومی و دینی به عنوان گروهی که به دلیل تفاوت هایشان با گروه اکثریت در معرض تبعیض¬هاو تمایزات قرار دارند و از مشارکت در زندگی اجتماعی کناره گیری می کنند،تعریف شده اند.این شاخص ها در بسیاری از جوامع مشاهده می شود،اقلیت های دینی ساکن اندونزی دارای موقعیت نسبتا ممتازی در جامعه هستندو بالتبع عملکرد موفقی در زندگی اجتماعی و سیاسی اندونزی دارند.وبه لحاظ.اینکه بافت جمعیتی این کشورعموماً مسلمان هستند،مورد مناسبی برای مطالعه تطبیقی رویکردهای حقوقی وسیاسی دو کشور محسوب می شود.این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی-تطبیقی با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است و در پی پاسخگویی به این سوالات است:1-تاثیر حقوق سیاسی بر مفهوم حقوقی اقلیت چیست؟2-موقعیت و عملکرد اقلیت های دینی در در ساختار اجتماعی و سیاسی ایران و اندوزی چگونه است؟نتیجه تحقیق که به اصل جمع اوری اطلاعات و استخراج داده های تحقیق با استفاده از استدلال های حقوقی و جداول آماری نشان می دهد اندونزی پر جمعیت ترین کشور مسلمان و با داشتن اقلیت های دینی متعدد بواسطه حقوق سیاسی برابر مشارکت تمامی گروه های دینی در ساختار سیاسی و اجتماعی را در بر داشته است.با استفاده از این نتایج به تحلیل جامع نگر نسبت به جایگاه اقلیت های دینی در ساختار حقوقی و سیاسی ایران با عنایت به حقوق سیاسی آنها می پردازیم.

مفهوم نفع عمومی یکی از مهمترین مفاهیم در حقوق عمومی و اساسی کشورهای جهان است . حتی در تاریخ یونان و روم باستان نیز این مفهوم مطرح بوده و کاربرد داشته است . تعاریف و تحلیل های گسترده و گوناگونی از این مفهوم در تاریخ اندیشه سیاسی غرب و اسلام به ویژه در مذهب شیعه صورت گرفته است . اما می توان گفت در حقوق عمومی مدرن و معاصر ، منافع عمومی به معنی مشارکت آزاد و برابر مردم یک کشور در ایجاد و اداره دمکراتیک جامعه سازمان یافته سیاسی (دولت)، برای تحقق منافع عمومی ، و خیر مشترک می باشد. به ترتیبی دمکراسی عبارت از حکومت مردم بر مردم برای مردم و برای تامین منافع عمومی می باشد.عموماً چنین می انگارند نفع عمومی و امر عمومی یکی از مهمترین مفاهیم مرتبط با دولت دمکراتیک است که مرجع و مسئول تشخیص و تحقق خیر عمومی است ، چونکه دولت برنامه تحقق خیر عمومی است. بررسی نظریه های مختلف منافع عمومی در حقوق عمومی و اندیشه سیاسی غرب و شناخت مبانی و ضوابط و مراجع تشخیص آنها و تحقیق پیرامون نظریه و مفهوم مصلحت عمومی در فقه شیعه ، و آشنایی با تفاوت های محتوایی و کاربردی این نظریه ها با همدیگر و شناخت میزان تأثیر پذیری نهادهای حکومتی در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران از نظریه های دینی و غیر دینی مذکور ، هدف تحقیق حاضر می باشد. کلمات کلیدی : منافع عمومی ، خیر عمومی ، پراگماتیسم و مصلحت عملی ، مصلحت نظام ، مصالح فقهی ، مصالح عرفی ، عدالت و مصلحت ، حق و مصلحت ، خرد جمعی ، عقلانیت و منافع عمومی، دولت و مصلحت.