زمینه و هدف: دیابت یکی از ریسک فاکتورهای اصلی بیماری ایسکمیک قلبی می باشد. تروگزروتین (txr)، به عنوان یک بیوفلاونوئید طبیعی دارای ویژگی های بیولوژیکی آنتی اکسیداتیو و ضدالتهاب می باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تداخل بیماری دیابت نوع یک با تاثیر محافظتی تروگزروتین بر استرس اکسیداتیو ناشی از آسیب ایسکمی-رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی است. روش کار: رت های نر با نژاد ویستار (270-250گرم) به 4 گروه کنترل، کنترل+txr، دیابت و دیابت+txr تقسیم شدند. جهت ایجاد دیابت مزمن (10هفته) از روش تزریق داخل صفاقی mg/kg50 داروی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز استفاده شد. 6 هفته بعد از القای دیابت، گروه های دریافت کننده ی trx از طریق گاواژ به مدت 4 هفته با txr،mg/kg)150) تیمار شدند. قلب رت ها ایزوله شده و سریعاً در روی دستگاه لانگندروف، 30دقیقه ایسکمی ناحیه ای و 60 دقیقه رپرفیوژن تجربه کردند. سطوح لاکتات دهیدروژناز (ldh)ومیزان کراتین کیناز (ck) از مایع کرونری، سطوح پراکسیداسیون لیپیدی (mda) و آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (sod) و گلوتاتیون پراکسیداز (gpx) از سوپرناتانت بطن چپ با استفاده از کیت های اختصاصی و روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید. نتایج: سطوح gpx و sod در گروه دیابتی بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. تروگزروتین این آنزیم ها را در گروه دیابتی افزایش داد و به مقادیر طبیعی نزدیک نمود (p<0.05). سطوح mda در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت و تروگزروتین توانست سطوح mda را در گروه دیابتی کاهش دهد (p<0.05). تروگزروتین در گروه دیابتی باعث کاهش ldh شد. دیابت باعث آزاد شدن مقادیر زیادی ck نسبت به گروه کنترل گردید. تجویز txr باعث کاهش سطح این آنزیم در گروه دیابتی دریافت کننده ی دارو شد (p<0.05). نتیجه گیری: تروگزروتین با جلوگیری از تشدید استرس اکسیداتیو و احتمالاً فعال سازی سیستم دفاعی آنتی اکسیداتیو شدت آسیب ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد را به ویژه در حیوانات دیابتی کاهش داده و می تواند اثرات محافظتی در آسیب قلبی ناشی از ایسکمی و رپرفیوژن داشته باشد.

چکیده زمینه وهدف: بررسی تاثیر توأم عصاره دارچین و ورزش هوازی بر شاخص های استرس اکسیداتیو ناشی ازآسیب ریپرفیوژن میوکارد می باشد. روش کار:در این پژوهش از 40رت با نژادsprague-dawleyدر محدوده وزنی250-300 گرم استفاده شد که در 4گروه 6 تایی به صورت زیرگروه بندی شدند: (1)کنترل، (2) عصاره دارچین، (3) تمرین هوازی، (4) عصاره دارچین وتمرینات هوازی. فعالیت هوازی رتها، بر روی تریدمیل به مدت یک ماه و یک ساعت در هر روز با سرعت 25متردردقیقه تعیین شد.همچنین، دارچین به مدت یک ماه به صورت گاواژ توسط رت ها دریافت گردید.نمونه های بطن چپ به منظور اندازه گیری پارامترهای استرس اکسیداتیو(سوپراکسیددیسموتاز،گلوتاتیون پراکسیداز و مالون دی آلدئید) و آنزیم لاکتات دهیدرژناز به روش الایزا واسپکتروفتومتری مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: دارچین و ورزش هوازی هریک به طورجداگانه توانستندلاکتات دهیدرژناز را نسبت به گروه کنترل کاهش دهند واماتاثیر توام آنها قوی تر واز لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05). دارچین به همراه ورزش، و ورزش به تنهایی سطح مالون دی آلدهید را بطور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند. نتایج برای سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز مشابه بوده و در گروه دریافت کننده ورزش توام با دارچین این پارامترها افزایش زیاد و معنی داری داشتند. جمع بندی:دارچین عملکرد ورزش رااز طریق افزایش توان آنتی اکسیدانی بدن بر علیه عوامل استرسی ناشی ازآسیب ریپرفیوژن افزایش می دهد و تاثیر مثبت ورزش و دارچین بر روی آسیب ایسکمی-ریپرفیوژن قلبی در حضور یکدیگر تقویت می شود.

زمینه و هدف: پیشگیری از بیماری های ایسکمیک قلبی به عنوان شایع ترین بیماری ها در جوامع امروزی، اهمیت زیادی دارد. مکانیسم های متعددی از جمله تشدید پاسخ التهابی می تواند خطر این بیماری ها را افزایش دهد. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر ورزش هوازی و عصاره متانولی دارچین بر فاکتورهای التهابی در آسیب ایسکمی-پرفیوژن مجدد میوکارد می باشد. روش کار: رت های نر به چهار گروه 6 تایی(1.کنترل 2.مکمل دارچین 3.تمرین هوازی 4.مکمل دارچین و تمرین هوازی) تقسیم شدند. فعالیت هوازی روی تریدمیل به مدت یک ماه انجام گرفت و عصاره متانولی دارچین به مدت یک ماه به صورت گاواژ به رت ها تجویز شد. برای القای آسیب ایسکمی-پرفیوژن مجدد، قلب رت ها به مدت 30 دقیقه ایسکمی گلوبال و بلافاصله جریان پرفیوژن مجدد به مدت 60 دقیقه دریافت کردند. مقدار کراتین کیناز به عنوان شاخص آسیب بافتی به روش اسپکتروفوتومتری سنجیده شده و مقادیر عوامل التهابی tnf-?، il-1? و il-6 با استفاده از کیت های اختصاصی به روش الایزا از سوپرناتانت بطن چپ اندازه گیری گردید. نتایج: مکمل دارچین یا ورزش هوازی آسیب بافتی را نسبت به کنترل کاهش دادند. تجویز دارچین یا ورزش به صورت جداگانه توانست سطوح il-1?، il-6 و tnf-? را به طور معنی داری کاهش دهد(05/0>p). همچنین، پاسخ ورزش و دارچین در استفاده توأم آنها، بر روی کاهش فاکتورهای التهابی در مقایسه با تأثیر جداگانه آن ها معنی دار نبود. جمع بندی: دارچین و ورزش هوازی می توانند با ایجاد اثرات ضد التهابی از آسیب ایسکمی-پرفیوژن محدد میوکارد جلوگیری نمایند و احتمالا دارچین عملکرد ورزش هوازی در کاهش پاسخ التهابی در این پدیده را تقویت می کند.