در این پایان¬نامه پنج کمپلکس لیگند مرکب تک¬هسته¬ای متشکل از لیگندهای n’,n’,n,n-تترامتیل¬اتیلن¬دی¬آمین (tmen)و n,n-دی¬متیل-n’-بنزیل¬اتیلن¬دی¬آمین (dmben) به عنوان دی¬آمین و یک لیگند بتاکتوآمین شامل 4-آمینو-3-پنتن-2-ان (apo) یا 3-آمینو-3-فنیل-2-بوتن-1-ان (apbo) با فرمول عمومی [cu(β-ketoamine)(diamine)]x که در آن x آنیون پرکلرات یا نیترات بوده است، به همراه شش کمپلکس لیگند مرکب دوهسته¬ای با فرمول عمومی [cu2(diamine)2(l)]x2، که در آن l: تترااستیل¬اتان و یا تترااستیل¬پروپان، diamine: tmen، dmben و یا n’,n-دی¬بنزیل¬اتیلن¬دی¬آمین (dben) و x آنیون پرکلرات یا تترافنیل¬بورات می¬باشد، تهیه گردیدند و بر اساس طیف سنجی زیرقرمز، تجزیه ی عنصری و داده های هدایت مولی شناسایی گردیدند. محیط اطراف اتم مرکزی در برخی از کمپلکس¬ها توسط بلورشناسی به کمک اشعه¬ی ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار سولواتوکرومیک کمپلکس¬های تهیه شده در حلال¬های مختلف آلی بررسی گردید. با کمک نرم¬افزار spss/pc و با استفاده از روش رگرسیون خطی چندگانه¬ نقش مولفه¬های قطبیت حلال در جابه¬جایی سولواتوکرومیک طیف جذب الکترونی کمپلکس¬ها بررسی و مشخص گردید که در تمام کمپلکس¬ها، عدد دهندگی حلال (dn) مهم¬ترین نقش را در بروز پدیده¬ی سولواتوکرومیسم در کمپلکس-های لیگند مرکب ایفا می¬نماید. همچنین در این پایان¬نامه از شیمی محاسباتی برای بررسی پایداری ساختارهای توتومری لیگندهای تترااستیلی و بتاکتوآمینی و نیز دو کمپلکس متقارن [cu(apbo)2] و [ni(apbo)2] استفاده گردید. بررسی عوامل ساختاری، فرکانس¬های ارتعاشی و طیف¬های 1hnmr و 13cnmr این ترکیبات با استفاده از روش dft و در سطح نظری b3lyp/6-31++g** انجام شد. همچنین حالات برانگیخته و طیف جذب الکترونی دو کمپلکس با کمک روش td-dft و در سطح نظری b3lyp/6-31++g** مورد مطالعه قرار گرفت.