می گیرد، ظرفیت های موجود به منظور همسنگ کردن با راه کار های جدید سنجیده شده است. ظرفیت های موجود در اسناد بالادستی امکان تطابق با راهکارهای تکنیکی و نظری موجود را مشخص و نتایج از این تطابق را نمایان ساخته اند. با تحلیل نمونه موردی و ایجاد سازگاری بین نتایج بدست آمده با ظرفیت های موجود مشخص شد که استفاده از پنجره های pv علاوه بر کاهش 30 درصد از میزان مصرف انرژی گرمایشی، مصرف الکتریسیته ساختمان را نیز توسط کنترل روشنایی تا 54% تقلیل می دهند. همچنین مشخص شد که عموماً، نوع پنجره، جهت گیری ساختمان، اندازه واحدها و توزیع پنجره های داخلی واحدها و بعلاوه مصرف الکتریسیته و بار محیطی برای هرواحد مسکونی، مقدار بار سرمایشی را در تابستان تعیین میکند، از این رو و با بررسی جنس شیشه های پنجره ها مشخص شد که شیشه های لعاب دار با ضریب سایه 0.025 به میزان قابل توجهی از میزان بار سرمایشی مورد نیاز کاهش می دهند. این بدان معناست که با استفاده از شیشه با ضریب سایه کم به انرژی سرمایشی کمتری برای سرمایش در فصول گرم نیاز خواهد بود. چکیده بخش بزرگی از انرژی مصرفی ساختمان ها توسط نماها از دست می رود، حال این پژوهش با تحقیق درباره چگونگی طراحی بهینه نما، به دنبال پاسخی هدفمند از نظر مصرف انرژی در ساختمان است. در سراسر جهان، 50 درصد از منابع انرژی برای ایجاد منطقه آسایش در ساختمان ها صرف می شود و دستیابی به حفظ این انرژی در ساختمان ها به میزان قابل توجهی کاهش مصرف را در بر خواهد داشت. در کشور ما، طراحان معمار بدون توجه به نقش نما به عنوان تبادل کننده انرژی بین داخل و خارج، طراحی نمای ساختمان را صرفاً محدود به جاگذاری بازشوها و انتخاب نوع مصالح می شناسند. هدف از این پژوهش، دستیابی به نتایج کاربردی برای طراحی نمای ساختمان های بلندمرتبه در شهر تهران با تأکید بر صرفه جویی در مصرف انرژی است که یکی از سه حوزه اصلی طراحی معماری پایدار می باشد. در این پژوهش پس از مرور ادبیات (بررسی ابعاد خاص) موضوع در اقلیم ها و ساختمان های مشابه، به شناخت راه کارهای تکنیکی و نظری پرداخته شده است. سپس به منظور تطبیق و ارتقاء راهکارها با تکنولوژی و شرایط آب و هوایی شهر تهران به شناخت این دو عامل مهم پرداخته شده است. در این تحقیق روش پژوهش موردی با راهبرد های ترکیبی بکارگرفته شده است و جهت تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از منابع اسنادی چندگانه، که تحت روش تحقیق کیفی قرار

مشارکت در امور شهری اساسی ترین عامل دست یابی به اهداف توسعه شهری است و از اهمیت خاصی در چگونگی مدیریت شهری برخوردار می باشد. اگر شهر را یک سامانه پویا در نظر بگیریم مدیریت شهری در رأس آن قرار دارد که عدم حضور و مشارکت شهروندان در این عرصه یکی از مشکلات جامعه شهری بحساب می آید. بر این اساس برای رسیدن به مدیریت شهری ایده آل و مطلوب علاوه بر نیاز به وجود مدیران شهری شایسته و توانمند ، به آگاهی شهروندان از فر هنگ شهروندی و آموزش دیده نیز ضرورت دارد . فرضیه اصلی این پژوهش طراحی تالار شهر براساس اصول و زمینه های مدیریت شهری،با هدف ارتقاء تعامل و مشارکت مردم در امورشهری است. روش تحقیق ترکیبی از روش های همبستگی_ پیمایشی می باشد و جامعه آماری آن ،افراد تحصیلکرده اهواز با فراوانی 380 نفر هستند . پایایی وروایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش اعتباری محتوی صورت گرفته و جهت بررسی تحلیل و آزمون فرضیه از نرم افزار spss استفاده شده است. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که موثرترین عامل اعتماد شهروندان از مدیران شهری و بعد از آن اگاهی و آموزش ، تعامل اجتماعی ، مسئولیت پذیری ، انگیزه و حس تعلق اجتماعی در افزایش مشارکت مردم تأثیرگذار است. براساس نتایج پژوهش و برای رسیدن به هدف معرفی شده راهبردها و پیشنهادهایی ارائه شده است.

برای جریان داشتن تداوم و پایداری در شهر به عنوان بستر زیست آدمی می بایستی از عرصه های جمعی برای ایجاد تعاملات اجتماعی استفاده گردد، چرا که تداوم و زندگی انسان در گرو این تعاملات است. الگوی جدید زندگی و معیشت در توسعه جمعیت شهری ایجاب می کند که در برنامه ریزی ها و طراحی های آتی و جاری در تمامی موارد به ویژه در خصوص فضاهای عمومی شهری، مراکز خرید و.... چند مولفه ای و چند مقوله ای بیاندیشیم. واقعیت آن است که امروزه مردم تنها برای خرید به مراکز تجاری مراجعه نمی کنند، بلکه علاوه بر گذران اوقات فراغت و تفریح در این مراکز، زمینه های ایجاد ارتباطات اجتماعی و فرهنگی که باعث ارتقای همه جانبه در زندگی شهری می شود نیز اهمیت دارد. با نگاهی گذرا به وضعیت موجود فضاهای تجاری بزرگ در شهر تهران (به عنوان پایتخت کشور که در مقیاس ملی بر فرهنگ مردم تأثیر می گذارد) پی به عدم وجود جنبه های لازم برای اهداف فرهنگی و اجتماعی بیان شده می بریم. لذا پژوهش حاضر می کوشد تا با روش توصیفی- تحلیلی منتج از رویکرد غالب در مبانی نظری و تجربیات عملی به راهبردهای معمارانه برای ارتقای روابط اجتماعی در فضای تجاری بزرگ دست یابد. یافته های تحقیق ازطریق مشاهدات طراحی، مطالعات کتابخانه ای ، مصاحبه وتکمیل پرسشنامه در میان معماران و افراد صاحب نظرجمع آوری شده و با کمک مدل تحلیلی spss سنجش وضعیت موجود و با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به عنوان یکی از روش های حل تصمیم گیری چند معیاره و اولویت بندی عوامل حاصل شده است.

در شرایط کنونی، در غیاب ضوابط و مقررات مربوطه ، آشفتگی و بی نظمی مشهودی بر نماهای شهری حاکم شده است که این بی نظمی بیش از هرچیز بر شهروندان خود را تحمیل میکند.در تحولات صورت گرفته در جنبش مدرن در جهان مسائل و مشکلات خاصی بروز نمود. در این جنبش از دست رفتن مکان بیش از هر چیز در سطح شهر ها احساس شد و بخصوص بافت قدیمی و تاریخی شهرها بیش از سایر مناطق شهری در معرض این تحولات قرار گرفتند. در این تحولات که حیات اجتماعی- اقتصادی و کالبدی این مناطق را تحت تاثیر قرار دادند تحت عنوان مدرنیزاسیون شهرها را دچار دگرگونی کردند. عواملی چون گسترش روز افزون شهرها و عدم وجود دسترسی های مناسب و مطابق با نیازهای روز و تسلط خودرو برشهرها سبب شد تا انسجام فضاهای شهری دچار آسیب شوند. نمای شهری از مجموعه نماهای مشرف به فضای عمومی بدست می آید. این نماها از جهتی همگن و از جهتی ناهمگن هستند. میتوانند همگن باشند چون با استفاده از زبانی مشترک روی بدنه شهر اجرا می شوند و اما از آنجا که هر کدام از این فضاها به کمک این زبان مقاصد و نیازهای خود را بیان می کنند، ناهمگن هستند. در شهرهای ما زبان مشترکی بین نما ها وجود ندارد، نه فرهنگ مشترکی برای بیان دارند نه مصالح یکسانی را بکار گرفته اند و نه سبک مشخصی را دنبال می نمایند. تدوین ضوابط و قوانین مشخص و کارا می تواند در نظم دهی بر فرآیند شکل گیری احجام ساختمانی، موثر افتد. ضوابط و قوانینی که درعین راهنما بودن و مشخص نمودن چارچوب های کلی شکل دهی به نمای شهری، مانع از تنوع و تفاوت هایی شودکه باعث گم شدن هویت و شخصیت واحد هر یک از ساختمانها میشود و به مثابه طرحی یکپارچه اما منعطف به سود منظر یکپارچه شهری عمل کند.

لازم است در شیوه نگرش به طراحی و ساخت مسکن روستایی در عین حفظ الگوی سکونت بومی ،روشهای ساخت محلی وتطابق مسکن با نیازهای معیشتی روستائیان،اصلاح شده ومسائلی مانند مقاومت در برابر زلزله، ملزومات بهداشتی، مباحث زیست محیطی،استفاده بهینه از انرژی و مانند آن در طرح مسکن روستایی ملحوظ گردد.بدین ترتیب میتوان روند ساخت وساز در روستاها را اصلاح کرده ودرراستای صحیح هدایت نمود. با این مقدمه لزوم مطالعه نقش الگوهای سکونت بومی در طراحی مسکن که عمدتاً هم دارای ویژگی های فرهنگی خاص خود هستند مشخص می شود. در این پایان نامه با اشاره به عوامل موثر بر تغییرات مسکن روستایی در منطقه بندرترکمن، راه حل هایی در جهت حفظ الگوی سکونت بومی پیشنهاد میگردد.

یکی از راهکارها به منظور تحقق این ویژگی در مسکن انعطاف پذیری می باشد که دارای ابعاد گوناگون بوده و در شرایط مختلفی تحقق می یابد. از آنجایی که الگوی رشد در خانواده ایرانی در ابتدا به صورت انبساط و سپس انقباض می باشد لذا با گذشت زمان نیازهای فضایی اعضای خانواده دچار تغییرات اساسی می شود. در این راستا بهره گیری از الگوهای انعطاف پذیری توسعه و تفکیک پاسخگو می باشد. در این تحقیق ابتدا جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای انجام و سپس با بهره گیری از تحقیق کمی و پرسش نامه به بررسی موضوع پرداخته شد. جامعه آماری ساکنان محله چهارصد دستگاه پیروزی واقع در منطقه 14 تهران بود که تعداد حدود 50 پرسش نامه در میان آنان توزیع شد. که از این تعداد 40 عدد پاسخ داده و بازگردانده شد. پس از آن به تحلیل نتایج آن پرداخته شد وبا بهره گیری از نرم افزار spss فرضیه های تحقیق اثبات شد و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که به منظور تامین نیازهای فضایی خانوار ایرانی با گذشت زمان در مرحله ابتدایی رشد خانوار با تولد فرزندان و افزایش بعد خانوار به توسعه در عرصه عمومی و خصوصی مسکن نیاز است. علاوه بر این به منظور تامین فضای لازم برای هر یک از فرزندان نیاز به تفکیک عرصه های خصوصی تر نیز احساس می شود. همچنین در مرحله دوم رشد خانوار همزمان با ازدواج فرزندان و کاهش بعد خانوار نیاز به توسعه عرصه های عمومی مسکن جهت بهره گیری در مواقع حضور فرزندان به صورت میهمان وجود دارد.

پژوهش حاضر به منظور طراحی موزه ای برای نابیناینان و کم بینایان بر مبنای کاربست علوم رفتاری، با توجه به شرایط آنان و به منظور تمهید مقدمات برای احقاق بخشی از حقوق اجتماعی و بهبود برخی از مشکلات این افراد اجرا گردیده است. با طراحی چنین بنایی می توان علاوه بر معرفی شیوه های نوین ارائه آثار و موزه داری در راستای بهبود شرایط موزه های کنونی، آشنایی بیشتر مردم با نابینایان، فضایی را برای این افراد ارائه نمود که برای آنان خوانا بوده و با شرایط آنان هماهنگی داشته باشد. با استفاده از نتایج این پژوهش می توان برای طراحی موزه ای اقدام نمود که شرایط نابینایان و کم-بینایان در آن لحاظ گردیده و قابل استفاده برای آنان می باشد و یا در اقدام نخست نسبت به مناسب سازی موزه های کنونی مبادرت ورزید.