در مطالعه حاضر، سلول های بیضه با استفاده از دو مرحله هضم آنزیمی از بیضه 4 راس بره حدود 2 ماهه نژاد قزل استخراج شد. نمونه گیری از بیضه به روش tese صورت گرفت. پس از تائید شدن ماهیت سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و سلول های سرتولی موجود در سوسپانسیون سلولی حاصل با انجام آزمایش ایمونوسیتوشیمی گیرنده های oct-4 و plzf و ویمنتین، این سلول ها به مدت 12 روز در شرایط آزمایشگاه کشت داده شده و در قالب سه گروه انجمادی برای مدت 1 ماه در محیط انجمادی حاوی ماده محافظ کننده در برابر سرمای dmso و fbs به روش انجماد آهسته در دمای -۱۹۶ درجه سانتی گراد و در نیتروژن مایع منجمد گردید. گروه های انجمادی 1 و 2 و 3 به ترتیب دارای ۵۰، 70 و 90 درصد fbs بودند. میزان dmso موجود در تمامی گروه ها 10 درصد در نظر گرفته شده بود. سلول ها پس از گذشت 1 ماه با روش ذوب سریع و در حمام آب حدود 37 درجه سانتی گراد از انجماد خارج شد. پس از ذوب سلول ها درصد زنده مانی سلول ها به وسیله رنگ آمیزی تریبان بلو مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس سلول ها تثبیت شده و از نظر میزان آسیب وارده بر سلول ها در اثر انجماد، توسط میکروسکوپ الکترونی انتقالی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان دهنده کاهش میزان زنده مانی سلول ها پس از انجماد بود. همچنین در این مطالعه مشاهده شد که افزایش میزان زنده مانی سلول ها پس از انجماد دارای ارتباط مستقیمی با افزایش میزان fbs موجود در محیط انجمادی می باشد (به ترتیب 12/64 %، 03/67 % و 41/72 % برای قبل از انجماد وگروه های 1، 2 و 3). این در حالی است که در مطالعه مقاطع نیمه نازک رنگ آمیزی شده با تولوئیدن بلو و گرید های الکترونی تهیه شده با افزودن fbs به میزان ۷۰٪ در محیط انجمادی٬ کاهش قابل ملاحظه ای از تغییرات آسیب شناختی مشاهده گردید. لازم به یادآوری است که با افزودن fbs به میزان ۹۰٪ تغییرات آسیب شناختی شدیدتر از گروه دوم(۷۰٪ fbs) ولی کمتر از گروه اول (۵۰٪ fbs) قابل مشاهده بود.