استافیلوکوکوس اورئوس یکـی از مهمتـرین عوامـل عفونـت هـای بیمارستانی وعفونت ها ی کسب شده از اجتماع است که می توانـد عامــل عفونــت هــا ی مهمــی همچــون بــاکتریمی، انــدوکاردیت و عفونت های پوستی باشد. یکی ازعوامل ایجاد بیماری دراین باکتری وجود پروتئین هایی مثل فیبرینوژن و فیبرونکتین و استفاده از آنها جهت محافظت خود از سیستم ایمنی میزبان می باشد. شناسایی این عوامل در شناخت روند بیماری زایی باکتری لازم است. در این تحقیق جامعه مورد مطالعه، باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس منطقه سیستان می باشند. اطلاعات اولیه در مورد ژنهای عامل فاکتورهای بیماری زای، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به صورت اسنادی و با استفاده از منابع کتابخانه-ای و اینترنت به دست آمد. نمونه ها از ادرار، خون، ترشحات بینی وریه بیماران بیمارستان های زابل جمع آوری شد و با کشت دادن این باکتری ها در محیط های عمومی ، اختصاصی و تست های اختصاصی بیوشیمیایی نوع باکتری مورد تایید -قرارگرفت. پس ازکشت وتکثیر آنهاdna باکتری ها استخراج گردید و با استفاده از pcr و پرایمرهای اختصاصی فراوانی ژن های کدکننده فیبرینوژن (clfa,clfb) و فیبرونکتین (fnba,fnbb) در100 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس ایزوله شده در بیمارستان های شهرستان زابل تحت بررسی قرار گرفت و در پایان آنالیز آماری یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزارspss انجام گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد: 50 % نمونه های مورد بررسی حداقل یکی از ژن های مورد نظر را نشان دادند. فراوانی ژن های کدکننده فیبرینوژن(clfa,clfb) به ترتیب19% و 16% و فیبرونکتین (fnba,fnbb) 25% و 19% می باشد. از آنجا که علیرغم فرضیات اولیه فراوانی ژن های مورد مطالعه کم می باشد احتمال دارد باکتری های مورد مطالعه در این تحقیق از سویه های متفاوتی باشند و از فراوانی پایینی برخوردارند همچنین محل حضور باکتری ها با مثبت شدن ژن های نامبرده نسبت مستقیم دارد به عنوان مثال نمونه های ادرار هیچکدام از ژن های مورد نظر ما را نشان نمی دهند. از نتایج این تحقیق می توان در تجویز آنتی بیوتیک مناسب جهت درمان به موقع استفاده نمود.

هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش تیمار مخلوط یخ وآب بر کیفیت میکروبی، شیمیایی و حسی ماهی کپور معمولی می باشد. به همین منظور 6 تیمار شامل شاهد ماهی کامل (تیمار1)، شاهد ماهی تخلیه شکمی شده ( تیمار2)، یخ ماهی کامل (تیمار3)، یخ ماهی تخلیه شکمی شده ( تیمار4)، یخ و آب ماهی کامل (تیمار5) و یخ وآب ماهی تخلیه شکمی شده (تیمار6) بودند که بعد از بسته بندی وکیوم 9 روز در یخچال (c?4) نگهداری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان بازهای نیتروژنی فرار افزایش می یابد و در (تیمار1 ) به 49 میلی گرم نیتروژن در 100 گرم گوشت ماهی و در (تیمار 6) به 46/21 میلی گرم نیتروژن در 100 گرم گوشت ماهی رسید. میزان تیوباربیتوریک اسید طی دوره نگهداری در حد پایینی باقی ماند و در (تیمار 1) به 86/0 میلی گرم مالون آلدهید در کیلوگرم گوشت ماهی و در (تیمار 6) به 42/0 میلی گرم مالون آلدهید در کیلوگرم گوشت ماهی رسید. میزان آهن با گذشت زمان در تمامی تیمارها کاهش یافت. بار باکتریایی کل ((tvc و سرمادوست ((ptc با گذشت زمان افزایش یافت و کمترین مقدار آن مربوط به ( تیمار6) بود به ترتیب log cfu/g79/3 و log cfu/g93/4 بدست آمد. میزان اشرشیاکلی، کلیفرم ها و انتروباکتریاسه در تمام نمونه ها با گذشت زمان افزایش یافت. ارقام حاصل از مقایسه ارزیابی حسی نیز کیفیت مطلوب تر تیمار مخلوط یخ و آب را در تمامی نمونه ها نشان داد. به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده میکروبی؛ شیمیایی و حسی ماهیان پیش سردسازی شده و تخلیه شکمی شده دارای کیفیت مطلوب تری نسبت به پیش سردسازی نشده و تخلیه شکمی نشده بودند.

ولوواژینیت کاندیدایی، عفونت دستگاه تناسلی زنان است که در اثر رشد بیش از حد کاندیداها به خصوص کاندیدا آلبیکنس ایجاد می¬شود و گاهی ممکن است به صورت عودکننده باشد. این بیماری از شایع¬ترین علل مراجعه زنان به مراکز درمانی است و حدود 75 درصد زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار دچار واژینیت کاندیدایی شده¬اند. در واژینیت کاندیدایی، ترکیبات گروه آزول، از جمله کلوتریمازول، قابل دسترس ترین شیوه درمان است. تجویز طولانی مدت داروهای متداول در قارچ¬ها سبب ایجاد مقاومت دارویی می¬شود. بنابراین آگاهی از الگوی مقاومت دارویی در برابر داروهای متداول ضد کاندیدایی برای درمان صحیح موارد عود¬کننده ضرورت دارد. هدف از این تحقیق میزان فراوانی کاندیدای مسبب کاندیدیازیس واژینال وبررسی میزان حساسیت نسبت به داروهای رایج، نظیر فلوکونازول، کتوکونازول، کلوتریمازول، ایتراکونازول ، نیستاتین و آمفوتریسین b می باشد. این مطالعه بر روی 110 ایزوله کاندیدا جدا شده از بیماران مبتلا به کاندیدیازیس واژینال انجام شد. شناسایی گونه ها بر اساس آزمایش های جرم تیوب، کروم آگار و کلامیدوسپور صورت گرفت. از روش دیسک دیفیوژن جهت تعیین حساسیت دارویی استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. شامل کاندیدا گلابراتا (50%)، کاندیدا آلبیکنس (48/18%) و کاندیدا پاراپسیلوزیس (1/82%) بودند.45/45 درصد کل نمونه ها به داروی کلوتریمازول، 31/8 درصد به داروی آمفوتریسین b و 94/5 درصد به داروی نیستاتین حساس بودند. داروهای کلوتریمازول ، نیستاتین و آمفوتریسین b نسبت به داروهای دیگر اثر بهتری را بر روی گونه های کاندیدا داشتند و در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقایسه با آلبیکنس در برابر داروهای فوق از حساسیت بیشتری برخوردار بودند.

هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیائی، میکروبی و حسی فیش فینگرهای تهیه شده از فیله¬های تیمار شده ماهی فیتوفاگ با محلول¬های نمک و شکر طی نگهداری در یخچال (c?4) بوده است. بعد از تیمار کردن فیله¬ها (با وزن متوسط 100 گرم) در محلول¬های 10 درصد نمک و شکر با دمای 4 درجه سانتی¬گراد به مدت 30 دقیقه و اجازه آب چک به مدت 15 دقیقه در یخچال، فیله¬ها چرخ شده و فیش¬فینگر ها آماده شدند و پس از بسته¬بندی در یخچال به مدت 15 روز قرار گرفتند. تیمارهای تحقیق عبارتند از: تیمار 1 (گروه شاهد)، تیمار 2 (50% نمک + 50% شکر)، تیمار 3 (75% نمک + 25% شکر) و تیمار4 (100% نمک). آزمایش¬های شیمیائی نظیر اندازه¬گیری اسیدیته (ph)، مجموع بازهای نیتروژنی فرار (tvb-n)، تیوباربیتوریک اسید (tba) و پراکسید (pv) ، میکروبی شامل بار باکتریایی کل (tvc)، شمارش باکتری¬های سرمادوست (ptc) و باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شده (staphylococcus aureus) و ارزیابی حسی (بافت، بو، طعم، رنگ و مطلوبیت کل) طی 15 روز نگهداری در یخچال صورت پذیرفت. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان نگهداری میزان رطوبت کاهش و میزان ph افزایش معنی¬داری داشت (05/0> p). مقادیر پراکسید، بازهای ازته فرار و تیوباربیتوریک اسید در تیمار 2 کمترین میزان بود و تفاوت معنی¬داری نسبت به تیمارهای دیگر داشت (05/0> p). در بین نمونه¬های تیمار شده، تیمار 2، کمترین بار باکتریائی کل (tvc)، سرما دوست (ptc) و باکتری استافیلوکوکوس اورئوس را نشان داد. همچنین از نظر ارزیابی حسی در میان تیمارها، تیمار 2 بهترین تیمار معرفی شد.

امروزه با عنایت به افزایش روزافزون جمعیت انسانی تحقیقات وسیعی در خصوص بررسی روش¬های مختلف نگهداری غذا و افزایش ماندگاری آن صورت می¬پذیرد. در این راستا حفظ کیفیت ماده غذائی و بی ضرر بودن روش بکار رفته جزء موارد قابل توجه است. در سال¬های اخیر توجه خاصی به استفاده از مواد نگهدارنده طبیعی در غذا¬ها به جای نگهدارنده¬های شیمیایی شده¬است. این نگهدارنده¬ها در واقع افزودنی¬های گیاهی معطری می¬باشند که باعث بهبود طعم غذا نیز می¬شوند. عصاره¬های گیاهی ضمن داشتن طعم مخصوص به علت دارا بودن آثار ضد¬میکروبی در مواد غذائی مطرح می¬باشند. در این مطالعه اثر ضد¬میکروبی عصاره¬ها¬ی آبی دو گیاه سماق ایرانی و زنجبیل ایرانی بر باکتری باسیلوس سرئوس که از جمله عوامل ایجاد کننده¬ی مسمومیت¬های غذایی به حساب می آید، در دمای 30 درجه¬ی سانتی¬گراد در یک مدل غذایی بررسی گردید. باکتری باسیلوس سرئوس که به صورت لیوفیلیزه خریداری شده بود در محیط کشت آبگوشت مغذی بازیابی گردید.پس از آماده سازی سوپ جو تجاری و توزیع آن در داخل ظروف، مقادیر مشخص از عصاره¬های آبی سماق و زنجبیل با توجه به غلظت¬های مورد نظر در آزمایش به ظروف محتوی سوپ اضافه گردید، نمونه¬هایی که به این طریق آماده شده بود اتوکلاو گشت و پس از سرد شدن در شرایط استریل مقادیر مشخص از باکتری به داخل نمونه¬ها تلقیح شد. کار انکوباسیون در دمای مورد آزمایش صورت پذیرفت و پس از آن مطالعه¬ی وضعیت باکتری در زمان¬های مورد نظر از طریقspread plate count انجام گردید. سپس با توجه به میزان لگاریتم داده¬های بدست آمده، با استفاده از نرم افزار spss آنالیز داده¬ها صورت پذیرفت. براساس نتایج به دست آمده عصاره آبی سماق و عصاره آبی زنجبیل به تنهایی دارای اثرات جلوگیری از رشد معنی داری بودند. اثرات ضد باکتریایی عصاره¬های آبی سماق و زنجبیل به صورت توأم نیز بررسی گردید و با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق غلظت¬های 0% ، 1/0% ، 3/0% و 5/0% از عصاره آبی سماق با غلظت¬های 0% ، 3% و 4% از عصاره آبی زنجبیل به صورت توأم دارای اثر ممانعت از رشد معنی داری بودند.

اشریشیاکلی یکی از شایع ترین گونه های باکتریایی است که عامل عفونت های گوارشی و خارج گوارشی در انسان و دام ها می باشد. توزیع گروههای فیلوژنتیکی ایزوله های اشریشیاکلی کامنسال میان جمعیت انسانی از لحاظ جغرافیایی متفاوت می باشد. هدف این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی و فیلوژنتیکی ایزوله های اشریشیاکلی جمع آوری شده از نمونه های مدفوع در شهرستان زابل به ترتیب با روش rapd و triple-pcr بود. در این مطالعه 100ایزوله اشریشیاکلی با استفاده ازروش های رایج جدا گردیدند. ازمجموع 100 ایزوله اشریشیاکلی 28، 7، 48 و17 درصد به ترتیب به گروه های فیلوژنتیکی a، b1، b2 و d تعلق داشتند. نتایجrapd شباهت ژنتیکی بین 14 تا 100 درصد را نشان داد. در نتیجه ،گروههای فیلوژنتیکی aو b2 در ایزوله ها ی مدفوعی بیشتر بود و درصدی از ایزوله های مدفوعی هم به گروههای b1 و d تعلق داشتند که به طور قابل توجهی کمتر از گروههای دیگر بودند.

کلبسیلا پنومونیا یک پاتوژن مهم بیمارستانی است که اغلب باعث پنومونی و عفونت های خونی یا دستگاه ادراری می شود. این سویه ها فاکتورهای ویرولانس مهمی از جمله کپسول پلی ساکاریدی، آدهسین ها، سیدروفورها و توکسین ها را حمل می کنند که به پیشرفت عفونت های آن کمک می کند. اولین قدم برای مقابله و مهار این پاتوژن شناسایی فاکتورهای مهم ویرلانس آن است. هدف اصلی این پژوهش تعیین فراوانی ژن های کد کننده فاکتورهای ویرولانس کپسول پلی ساکاریدی (wcag)، سیستم جذب آهن (irp2)، آدهسین ها (fimh) و تنظیم کننده فنوتیپ مخاطی (rmpa) با روش multiplex pcr بود. در این پژوهش از ژن مارکر اختصاصی کلبسیلا پنومونیا، rrna 16s-23s به عنوان کنترل داخلی استفاده گردید. در مجموع از 100 ایزوله کلبسیلا پنومونیا مورد مطالعه، ژن fimh با 88% بیشترین فراوانی و ژن rmpa با 6% کمترین فراوانی ژنی را داشتند. فراوانی ژنی برای ژن های irp2 و wcag به ترتیب 87% و 33% مشاهده گردید. این مطالعه نشان داد که ژن های irp2 ، fimh و wcag در ایزوله های شهرستان زاهدان فراوان تر و مهم تر هستند.

آب بستر شکل گیری حیات در کره زمین و مایه حیات است و حفظ و بقای هر موجود زنده ای در گروی مستقیم این عامل حیاتی است. اما درعین حال در صورت عدم رعایت موازین بهداشتی، آب می تواند به عاملی به شدت مخرب برای سلامتی انسان و دام مبدل گردد و سبب انتقال عوامل بیماری زای گوناگونی از جمله باکتری های اشریشیا کلی و سالمونلا گردد. از آنجا که تاکنون هیچ گونه تحقیق جامعی در زمینه بررسی آلودگی منابع آب شهرستان زابل به این دو باکتری صورت نگرفته است، تحقیق حاضر بدین منظور انجام پذیرفت. در این مطالعه در مجموع 100 نمونه به صورت تصادفی و با میانگین سه تکرار، در طی 5 ماه (اسفند 93، فروردین، اردیبهشت، خرداد و تیر94)جمع آوری گردید. نمونه ها به چند دسته شرب و غیر شرب، کانال، آبگیر، رود، مصارف آبیاری و غیر آبیاری و ... تقسیم بندی شدند. به منظور یافتن اشریشیا کلی مدفوعی از آزمون کلی متری در سه مرحله احتمالی (با تکیه بر روش (mpn مرحله تاییدی و مرحله تکمیلی استفاده گردید و سنجش حضور جنس سالمونلا نیز در سه مرحله پیش غنی سازی، غنی سازی و کشت در محیط های اختصاصی و افتراقی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تعداد اشریشیا کلی مدفوعی به صورت معنی دار در آب های جاری بیشتر از آب های ایستا و لوله می باشد. تعداد اشریشیا کلی مدفوعی در آب های غیرشرب با اختلاف معنی دار بیشتر از آب های شرب بود. آب های غیرشرب بخش جزینک بیشترین آلودگی به اشریشیا کلی مدفوعی را نسبت به سایر بخش ها نشان دادند. از آب های غیرشرب با مصرف آبیاری، آلودگی بیشتری نسبت به آب های با مصارفی غیر از آبیاری گزارش شد. بیشترین آلودگی در آب های غیرشرب کانال ها نسبت به رود و آبگیرها مشاهده شد. آب های غیرشرب شرق منطقه به صورت معنی دار، آلودگی بیشتری از غرب منطقه داشتند. آب شرب غرب شهر زابل آلودگی بیشتری از شرق آن داشت و این اختلاف معنی دار بود. از نقطه نظر آلودگی به سالمونلا، درصد آلودگی آب های غیرشرب برابر 25/46درصد گزارش شد. از بین آب های شرب، تنها یک نمونه به سالمونلا آلوده بود. بیشترین آلودگی از آب های ایستا با اختلاف معنی دار نسبت به آب های جاری و لوله گزارش شد. بیشترین آلودگی از آب های غیرشرب بخش جزینک نسبت به سایر بخش ها با 5/37درصد آلودگی گزارش شد. آب های غیرشرب مورد استفاده برای مصارف غیرآبیاری به شکل معنی دار، آلوده تر از آب های با مصرف آبیاری بود. بیشترین درصد آلودگی به سالمونلا از آبگیرها با اختلاف معنی دار برابر50 درصد گزارش شد. آب غیر شرب شرق منطقه زابل (36درصد) آلوده تر از غرب منطقه بود. به طور کلی، آلودگی میکروبی منابع آب غیر شرب در منطقه مورد مطالعه بالا بود، بنابراین، نیاز به شناسایی انواع گونه های باکتریایی در منطقه وجود دارد تا ارگانیزم های با قابلیت بیماری زایی، جدا و شناسایی و روش هایی برای کنترل آنها مورد سیاست گذاری واقع شوند. آب های شرب نیز در مجموع آب مناسبی برای نوشیدن بود که این می تواند نشان دهنده عملکرد مناسب تصفیه خانه زابل باشد.

با توجه به جمعیت کثیر شتر در ایران، به خصوص در منطقه سیستان و بلوچستان و همچنین خشک سالی های اخیر در این منطقه و کمبود علوفه مناسب برای پرورش سایر دام ها، شتر به عنوان یک حیوان مناسب با شرایط اقلیمی این منطقه است. همچنین شیر شتر حاوی همه مواد مغذی در شیر گاو است. در این مطالعه به بررسی ماندگاری و خواص فیزیکوشیمیایی شیر خام شتران منطقه سیستان طی نگه داری در 4 درجه سانتی گراد پرداخته شد. نمونه های شیر شتر در شرایط استریل در ظروف استریل اخذ و در فلاسک دارای یخ گذاشته شد سپس به آزمایشگاه منتقل شد. میزان پروتئین، چربی، لاکتوز، چگالی، ماده جامد، ماده جامد بدون چربی، نقطه انجماد، ph، شمارش کلی باکتریایی، تست الکل و درجه دورنیک در روزهای مختلف تکرار شد. پروتئین، چربی، لاکتوز، چگالی، ماده جامد، ماده جامد بدون چربی و نقطه انجماد به وسیله دستگاه dairyscan milk analyzer در روزهای 0، 2 و 4 اندازه گیری شد که میزان این 8 پارامتر به ترتیب دارای میانگین 9/3، 3/4، 4/5، 034/1، 79/0، 2/10 و 63/0- بودند. میزان ph توسط دستگاه ph meter در روزهای 0، 2 و 4 اندازه گیری شد. میانگین آن در این روزها به ترتیب 5/6، 3/6 و 6 بود. تست الکل و درجه دورنیک طی 6 روز بررسی شد. درجه دورنیک دارای حداقل میانگین 16 در روز صفر و حداکثر میانگین 30 در روز 12 بود. نتایج تست الکل در روزهای مختلف تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (001/0 > p). برای شمارش کلی باکتری، نمونه ها در محیط brain heart infusion agar در روزهای 0، 2 و 4 کشت داده شد و لگاریتم حاصل از شمارش کلنی های باکتری ثبت شد که میانگین در این روزها به ترتیب 3/3، 1/4 و 9/4 گزارش شد. آنالیز داده ها با تست آماری repeat measure و در مورد تست الکل با آزمون آماری مربع کای انجام گرفت. نتایج حاصل در تمام داده ها نشان دهنده تغییرات معناداری بود.

یکی از روش های حفظ و نگهداری محصولات شیلاتی استفاده از نگهدارنده های طبیعی علی الخصوص عصاره های گیاهی می باشد. در این تحقیق اثر عصاره آبی سماق ایرانی روی زمان ماندگاری فیله کپور نقره ای هنگام نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. ماهی ها پس از فیله شدن و آماده سازی اولیه، در عصاره های 1، 5/2 و 5 درصد سماق غوطه ور و بسته بندی شدند و در یخچال (c?4) قرار گرفتند. فراسنجه های شیمیایی (ph، tvb-n، pv و tba) ، میکروبی (ptc و tvc) و ارزیابی حسی در روزهای صفر، 3، 6، 9، 12، 15 و 18 اندازه گیری شدند. میزان ph در تیمارهای غوطه وری شده به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد (05/0p<) بوده است اما در طی نگهداری در همه تیمارها افزایش معنی داری را نشان داد (05/0p<). شاخص هایtvb-n ،pv و tba در تیمار 5/2 درصد و 5 درصد نسبت به تیمار 1 درصد و شاهد به طور معنی داری کاهش نشان دادند (05/0p<). نتایج آزمایش های میکروبی نشان داد که میزان باکتری های کل (tvc) و سرمادوست (ptc) در تیمارهای غوطه ور شده در عصاره سماق نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری (05/0p<) داشته است. نتایج ارزیابی حسی نیز بالا بودن نمرات حسی تیمارهای غوطه ور شده در عصاره آبی سماق نسبت به شاهد را نشان داد. بنابراین تیمار 5 درصد عصاره آبی سماق برای نگهداری فیله کپور نقره ای توصیه می گردد.