آذربایجان به عنوان بخشی از سرزمین ایران همواره یکی از کانون های مهم اجتماعی ،اقتصادی ،سیاسی و فرهنگی به شمار می رود،یکی از مهمترین جریانات این منطقه در طول حیات مذهبی آن ، رسمیت تشیع در سال 907 توسط شاه اسماعیل است. زمانی که شاه اسماعیل حرکت تاریخی خود را در رسمیت بخشیدن به تشیع آغاز کرد، زمینه در این منطقه از مدتها قبل از لحاظ فکری و اعتقادی ،برای این اقدام آماده بود مردم آذربایجان به دلیل فشارهای اجتماعی و اقتصادی جذب تصوف وطریقتها شده بودند که مهترین این طریقتها ،طریقت صفوی بوده که جایگاه معنوی و سیاسی در بین مردم آذربایجان داشت، برای همین شاه اسماعیل توانست مذهب تشیع را بدون مانع جدی از طرف عامه مردم آذربایجان، رسمیت بخشد.