به منظور مطالعه قابلیت تفرجی پارک جنگلی شوراب با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) ابتدا نقشه واحدهای زیست محیطی منطقه تهیه و با توجه به مدل تجزیه تحلیل سیستمی (1385)، نقشه توان تفرجی تهیه گردید. نتایج نشان داد 89 درصد (401/515 هکتار) از پارک دارای توان تفرج متمرکز طبقه دو، 8 درصد (447/46 هکتار) توان تفرج گسترده طبقه یک و 3 درصد (244/14 هکتار) دارای توان تفرج گسترده طبقه دو می باشد. سپس کلیه نقاط مربوط به منابع آبی و امکانات و تسهیلات شناسایی شده و به منظور تهیه نقشه منابع آبی و امکانات پارک، این نقاط با gps ثبت و این نقشه ها با نقشه توان تفرجی اولیه رویهم گذاری شد، با دخالت دادن این فاکتورها در نقشه توان تفرجی اولیه، طبقات تفرجی تغییر کرد. بدین صورت که 39 درصد (4/222 هکتار) از پارک جنگلی شوراب دارای توان تفرج درجه یک، 53 درصد (29/306 هکتار) توان تفرج متمرکز طبقه دو، 7 درصد (53/39 هکتار) توان تفرج گسترده درجه یک و 1 درصد (1/8 هکتار) از سطح پارک دارای توان تفرج گسترده درجه دو می باشد. نتایج نشان داد که نوع و درجات مختلف تفرج علاوه بر فاکتورهای مدل سیستمی به منابع آبی و امکانات و تسهیلات بستگی دارد. در مرحله آخر با توجه به مدل نهای توان تفرجی (با دخالت فاکتورهای منابع آبی و امکانات) پارک شوراب، نقشه امکان توسعه برای طبقات تفرجی متمرکز درجه یک و دو تهیه شد. نتایج حاصل از این نقشه ها نشان داد که بر اساس وسعت مکانی در جهت ارتقاء طبقات تفرجی منطقه برای طبقه متمرکز درجه یک 7 اولویت و برای طبقه متمرکز درجه دو نیز 3 اولویت وجود دارد.

امروزه با توجه به هزینه های زیادی که به محاسبات اختصاص می یابد، بهینه یابی در علوم مختلف مورد توجه زیادی قرار گرفته است. بهینه یابی در صنعت ساختمان نیز از دیرباز مورد توجه بساری از مهندسین این رشته بوده است. با توجه به ضعف روش های کلاسیک در بهینه یابی امروزه استفاده از روش های مدرن بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از انواع سازه هایی که با توجه به هزینه بالای اجرای آن برای بهینه¬یابی مورد¬توجه قرار می¬گیرد سازه¬های بتنی می¬باشد. نگاهی به خسارت های ناشی از زلزله های گذشته نشان می دهد که درصد بالایی از ساختمان های بتن مسلح که تا کنون در کشور ساخته شده اند، در برابر زلزله مقاوم نیستند زیرا سازه های بتن مسلح موجود غالباً براساس آئین نامه های قدیمی طراحی شده و اکثر آن ها الزامات آئین نامه های جدید را ارضاء نمی کنند. علاوه برآن ضعف های اجرایی نیز مزید بر علت شده وساختمان ها را آسیب پذیرتر ساخته است. از این رو نیاز به روش های مختلف بهسازی این ساختمان ها برای متحمل شدن نیروهای جانبی با روش های مختلف قابل اعتماد، آسان، سریع واقتصادی محسوس می باشد.استفاده از مصالح cfrp در بهسازی سازه های بتنی از روش های نوین می باشد که در دهه های اخیر مورد استفاده قرار گرفته است. وزن کم، مقاومت بالا و راحتی اجرای این مصالح از جمله مواردی است که توجه مهندسین را به خود جلب کرده است. در تحقیق حاضر سازه های بتنی بهسازی شده با کامپوزیت های cfrp درنرم افزار اپن سیز مورد بررسی قرار گرفته اند. برای این امر، سازه های با ارتفاع متفاوت انتخاب گردیده و برای بررسی نزدیکترین پاسخ های سازه به واقعیت قبل و بعد از بهسازی به منظور ارائه بهینه ترین حالت ممکن بهسازی، رفتار سازه با و بدون در نظر گرفتن اندرکنش الاستوپلاستیک خاک و سازه بررسی شده و نتایج با هم مقایسه گردیده اند.بسته به نوع هر سازه و آنالیزهای ممکن تا حد امکان حداقل cfrp مورد نیاز برای بهسازی سازه بتنی محاسبه گردیده است.برای بهینه یابی سازه بتنی بهسازی شده با cfrp، از الگوریتم تدریس و یادگیری استفاده شده است