شبکه های حس گر بی سیم دسته ای از شبکه های موردی هستند از جمله ویژگی های این شبکه ها چالش های سختافزاری (قدرت پردازش، اندازه حافظه، منبع انرژی)، تراکم بالا، داده محور بودن شبکه و توپولوژی پویا می باشد. پروتکل های مسیریابی جغرافیایی به علت محلی بودن، مقیاس پذیری و مصرف کم انرژی برای شبکه های حس گر مناسب هستند و پروتکل های تأمین کننده کیفیت خدمات خوبی براساس این مسیریابی طراحی شده اند. در این پایان نامه یک روش مسیریابی جغرافیایی و مبتنی بر کیفیت خدمات انرژی آگاه برای شبکه های حس گر بی سیم با گره های چاهک متحرک به نام eqgms پیشنهاد شده است. روشeqgms از مسیریابی جغرافیایی استفاده می کند و کیفیت پیوند، ازدحام و انرژی گره ها را مدنظر قرار می دهد. این روش با افزودن کمیت انرژی و گره چاهک متحرک به پروتکل race که یک پروتکل بلادرنگ است، و تغییر دادن کیفیت پیوند، به کارایی بهتری در ارسال داده های بلادرنگ همراه با افزایش طول عمر شبکه دست می یابد. وجود گره های چاهک متحرک مزایای متعددی دارد به عنوان نمونه موجب بهبود قابلیت ارتقا شبکه ، نگهداری توازن بار ، حفظ انرژی و افزایش طول عمر شبکه می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد روش پیشنهادی در معیارهای نرخ اتلاف مهلت زمانی، نرخ تحویل داده، انرژی مصرفی و تأخیر بسته دارای عمل کرد بهتری در مقایسه با پروتکل race می باشد.