نظام اعتبارات خرد یکی از راهکارهای مطرح شده در چند دهه اخیر به منظور تسریع فرایند سرمایه-گذاری و تقویت بنیاد مالی و پس انداز در مناطق روستایی و نهایتاً توانمندسازی جوامع روستایی و فقرزدایی از طریق ارتقاء بهره وری بوده است. صندوق های اعتبارات خرد، با جمع آوری پس اندازهای اندک زنان روستایی و سازماندهی این منابع مالی در فعالیتهای درآمدزا با ارجحیت کشاورزی، سعی دارند ضمن حمایت مالی آنان در مسیر تولید، روحیه همیاری و خودیاری آنان را تقویت نموده و موجب ارتقاء اعتماد به نفس و موقعیت اجتماعی آنان شود. در این تحقیق با روش پیمایشی، آثار اجتماعی و اقتصادی صندوق های اعتبارات خرد زنان روستایی استان همدان بررسی شده است. جامعه آماری تمامی اعضا صندوق ها به تعداد 255 نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران 153 نفر برای حجم نمونه پیشنهاد گردید و محقق برای ارتقاء صحت داده ها 205 نفر را مورد مطالعه قرار داد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بوده که روایی آن با استفاده از نظر اساتید و صاحبنظران توسعه روستایی وآموزش و ترویج کشاورزی تأیید شد. همچنین محاسبه آلفای کرونباخ بخش های مختلف پرسش نامه ( بین 711/0 و 904/0 ) نشان داد که از پایایی قابل قبولی برخوردار است. به منظور تحلیل داده ها از نرم-افزارspss ، نسخه 19وlisrel استفاده شد و روش های آماری مورد استفاده، تحلیل عاملی تأییدی، آزمون تی تک نمونه ای و آزمون کروسکال والیس بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از نظر زنان روستایی عضو، صندوق های اعتبارات خرد بر توانمندیهای اجتماعی آنان مثل خودباوری، قدرت تصمیم-گیری، روحیه کار و تلاش و ... در حد زیاد موثر بوده است در حالی که بر توانمندیهای اقتصادی آنان مثل افزایش درآمد، پس انداز، قدرت خرید و ... در حد متوسط، و بر توانمندیهای فرهنگی آنان مثل استفاده و بکارگیری نشریات ترویجی، آشنایی با کسب و کارهای جدید، ارتباط با کارشناسان کشاورزی و ... در حد کم تأثیر داشته است. درعین حال نتایج نشان داد که سطح تحصیلات، موارد استفاده از وام ها و شرکت در کلاس های آموزشی، رابطه معناداری با توانمندی های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی زنان روستایی عضو دارد.