امروزه با توجه به شرایط رقابتی موجود، شرکتهای تولیدی به منظور افزایش رقابت پذیری و کسب حداکثر سود نیازمند مدیریت دقیق و بهینه سازی فرآیند تصمیم گیری خود می باشند. از رو به منظور اتخاذ بهترین تصمیمات ممکن می بایست بین بخش های مختلف برنامه ریزی شرکت هماهنگی لازم وجود داشته باشد. به همین منظور در این پایان نامه هدف ما ایجاد یک مدل برنامه ریزی سلسله مراتبی دو سطحی با استفاده از برنامه ریزی احتمالی است تا بتوان علاوه بر تهیه ی برنامه هایی باثبات و هماهنگ نمودن تصمیمات در سطوح مختلف با در نظر گرفتن سطح خدمت دهی، سودآوری شرکت را حداکثر نمود. با توجه به ماهیت متغیر پارامترهای تقاضا و ظرفیت، در این پایان نامه تقاضا و ظرفیت احتمالی در نظر گرفته می شود. با توجه به اینکه واحد برنامه ریزی تولید علیرغم برنامه ریزی برای تولید محصولات می بایست برنامه هایی ارائه نماید تا از نظر واحد مالی و حسابداری نیز امکان عملیاتی نمودن این برنامه ها وجود داشته باشد. به همین دلیل درنظر گرفتن گردش جریان نقدی، سیاست های شرکت در خرید مواد اولیه و فروش محصولات، اعتبار شرکت در تأمین منابع مالی و بودجه شرکت در برنامه های تولید ضروری است. به این منظور استفاده از یک مدل یکپارچه برنامه ریزی تولید ادغامی با برنامه ریزی مالی می تواند میزان سود شرکت را نسبت به مدلهای رایج که تنها محدودیت سرمایه را در نظر میگیرند، افزایش دهد. از طرف دیگر به منظور عملیاتی نمودن برنامه های ارائه شده در سطح اول برنامه ریزی، مدل سربرنامه تولید در سطح دوم ارائه گردید که با استفاده از محدودیت های تحمیلی احتمالی ارتباط میان دو سطح برنامه ریزی برقرار میشود. در نظر گرفتن محدودیت های تحمیلی باعث افزایش انعطافپذیری مدل و کاهش 4% هزینه ها نسبت به حالتی که محدودیتهای تحمیلی قطعی باشند، میشود.