نام پژوهشگر: میترا بور
میترا بور علی اصغر خدایاری
عدم قطعیت حاکم بر محیط صنعت معدنکاری و خطرپذیری های ناشی از آن، مدیریت این حوزه را در ارزش گذاری پروژه ها با چالشی جدی مواجه می کند. رویکرد اختیارات حقیقی (roa)، عدم قطعیت و ریسک و همچنین انعطافپذیری مدیریتی را برای پاسخ به این عدم قطعیتها در ارزیابی لحاظ میکند. سالهاست که روش رایج در ارزشگذاری صنایع معدنی، روش سنتی جریان نقدینگی تنزیل یافته استاندارد (dcf) است، در حالی که قطعی بودن اطلاعات از فرضهای اولیه این روش بوده و این موضوع با عدم قطعیت موجود در پروژههای معدنی در تعارض است. این تحقیق ضمن مقایسه این روشها، نقش اختیارات حقیقی را درتحلیل یک صنایع معدنی( طرح فولاد میانه) مورد بررسی قرار میدهد. در روش جریان نقدینگی تنزیل یافته، ارزش خالص فعلی (npv) پروژه، منفی برآورد شده است. اما در تحلیل اختیارات حقیقی به دلیل در نظر گرفتن عدم قطعیت تحت عنوان عامل ناپایداری، تحلیل طرح واقعیتر میباشد. در روش اختیارات با در نظر گرفتن اختیار گسترش، انتظار، کوچکسازی و تعطیلی پروژه، ارزش انتظاری برای پروژه با ارزش تخمینی روش جریان نقدینگی متفاوت میباشد و در هر سال از عمر طرح بهترین و سودآورترین تصمیم گرفته شده است و ارزش افزودهای را برای هر یک از اختیارات در مقایسه با روش سنتی جریان نقدینگی به وجود میآورد. برای ارزشگذاری اختیارات در روش اختیارات حقیقی، از درخت دوجملهای و شبیهسازی مونت کارلو با کد نویسی در نرمافزار matlab استفاده شده است. که در هر دو روش نتایج نشان میدهد که هر کدام از اختیارات کوچکسازی، گسترش، انتظار و تعطیلی پروژه دارای ارزش افزودهای است که در شرایط اجرای طرح دارای توجیه اقتصادی میباشند.