امروزه مدیریت یکپارچه مواد زائد جامد به¬عنوان یکی از مهم¬ترین دغدغه¬های جوامع بشری مطرح و همچنین به یک فعالیت چالش برانگیز برای مدیران شهری تبدیل شده است. تأکید بر پردازش زباله نظیر بازیافت این مواد به¬جای دفن آن¬ها، مسأله¬ای حیاتی به شمار می-رود چراکه این امر باعث کنترل آلاینده¬های زیست محیطی مانند گازهای گلخانه¬ای و با جلوگیری از هدر رفت منابع در بلندمدت موجب تحرک بیش ازپیش چرخه اقتصادی کشور خواهد گردید. در این پژوهش پس از بیان مسأله تحقیق، ضرورت انجام آن و مرور ادبیات مربوط به مدیریت مواد زائد جامد، مدل چند¬هدفه¬ای برای بهینه کردن سیستم مدیریت مواد زائد جامد شهر کرمان ارائه شده که به صورت هم¬زمان به دنبال کمینه سازی هزینه¬های سیستم نظیر هزینه¬های حمل ونقل، هزینه¬های عملیاتی، هزینه خرید کربن معادل گاز گلخانه¬ای منتشرشده می¬باشد و درعین حال مقدار زباله فرستاده شده به مراکز پردازش زباله را به عنوان هدف دوم مسأله بیشینه می¬کند که برای حل مدل پیشنهادی در این مطالعه، روش برنامه ریزی خطی چند¬هدفه فازی به کار گرفته شده است. در ادامه و به¬منظور ارزیابی مدل ارائه شده، سناریو¬های متفاوتی طراحی شد که نتایج آن¬ها نشان می¬دهد رضایت تصمیم گیرندگان در شرایطی که عدم قطعیت اعمال شده در مقدار زباله تولیدشده و ظرفیت مرکز دفن افزایش می¬یابد، بیشتر می¬شود. لذا تصمیم¬گیرندگان مایل به برنامه¬ریزی در شرایط عدم قطعیت می¬باشند و به این ترتیب نتایج به دست آمده از مدل پیشنهادی در شرایط عدم قطعیت دارای مطلوبیت بالاتری می¬باشد.