در این پژوهش، پوشش دهی داربست زیست فعال شیشه سرامیک ولاستونیتی به وسیله ذرات تیتانیا با استفاده از روش رسوب الکتروفورزی (epd) مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای زمان، ولتاژ اعمالی و غلظت در فرآیند epd بهینه شد. برای ساخت داربست ها، از شیشه پایه با ترکیب sio2-cao-na2o-fe2o3-wo3 استفاده شد. سپس برای انجام فرآیند epd، سوسپانسیون پایدار از ذرات تیتانیا در بستر 2-پروپانول و ید با غلظت g/lit5/0 تهیه شد. داربست ها پس از پولیش کاری، به یک الکترود متصل شدند و فرآیند در ولتاژ، زمان و غلظت های مختلف تیتانیا انجام گرفت. درنهایت نمونه ها پس از خشک شدن در دمای محیط، به مدت 10 دقیقه در دمای c?320 عملیات حرارتی شدند. نتایج نشان داد که ولتاژ، زمان و غلظت بهینه در فرآیند epd به ترتیب برابر با v300، min20 و g/lit20 است. سطح ویژه داربست ها از m2/g5/2 به m2/g2/4 پس از پوشش دهی رسید. درصد تخلخل و میانگین اندازه تخلخل نیز به ترتیب از 8/81 به 7/79% و از ?m10/16 به ?m65/14 رسید. استحکام فشاری نمونه ها نیز پس از پوشش دهی افزایش پیدا کرد. تصاویر میکروسکوپی قرارگیری لایه نازکی از ذرات تیتانیا روی دیواره تخلخل های داربست را نشان داد و عمق نفوذ این ذرات به داخل نمونه با استفاده از آنالیز map حدود 2 میلی متر، یعنی 83% ارتفاع نمونه تخمین زده شد. نتایج آنالیزهای xrd و ftir نیز وجود فاز بلوری هیدروکسی آپاتیت و باندهای فسفاتی را برای هردو نمونه بدون پوشش و پوشش دهی شده نشان داد که مقدار آن در نمونه بدون پوشش بیشتر است.