پیامدهای به کارگیری سیاست‏های معطوف به تعدیل قیمتها ( از قبیل کاهش یا باز توزیع یارانه‏ها، و...) و چگونگی واکنش خانوارها در سطح بالایی از کلی کردن می‏تواند سودمند نباشد و به خطای سیاست‏گذاران منجر شود. بدیهی است که اجرای این سیاست‏ها منجر به تغییر در بازارها شده و از همه مهم‏تر باعث تعدیل در قیمت موادغذایی خواهد شد و چنین تغییراتی اثرات ‏نهایی بر روی رفاه ‏مصرف‏کنندگان باقی‏ می‏گذارد. بنابراین لازم ‏است به هنگام ارزیابی ‏و اندازه‏گیری اثرات رفاهی ناشی از این سیاست‏ها خانوارها را به عنوان گروه اصلی مخاطبین این سیاست‏ها طبقه‏بندی نماییم. در این پژوهش خانوارهای ‏شهری ایران با توجه به ویژگی‏های اقتصادی و اجتماعی‏شان از جنبه تشابه رفتار مصرفی در صرف هزینه برای کالای خوراکی با کاربردی از تابع انگل و آزمون همسانی ‏واریانس، در پنج‏ طبقه مستقل و متمایز طبقه‏بندی شدند. نتایج نشان می‏دهند که تفاوت رفتار مصرفی مخارج‏ خوراکی برای خانوارهای با درآمدهای مختلف یکسان نمی‏باشد و این تفاوت درخانوارهای با درآمد بالا بیشتر از خانوارهای کم درآمد است. بیشترین تعداد خانوارها در سال 88، طبقه دوم و سال 89 و90 در طبقات دوم و چهارم قرار دارند. کمترین تعداد خانوارها برای هر سه سال در طبقات اول و پنجم قرار گرفته‏اند.