استافیلوکوکوس اورئوس، یکی از مهمترین باکتری های بیماریزای انسانی در دنیا است. هم اکنون گسترش سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک ها یک تهدید محسوب می شود. یکی از اشکال مقاوم این باکتری انواع مقاوم به متی سیلین (mrsa) است که مشکلات درمانی را به همراه دارد. برای درمان این اشکال مقاوم راهکارهای جدیدی مطرح است که یکی از این راهکارها استفاده از باکتریوفاژها است. فاژها با آلوده کردن سلول باکتری باعث لیز و کشته شدن آن می شوند. در این مطالعه، 15 سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (mrsa) از بیماران بستری در بیمارستان با روش های مرسوم و با استفاده از محیط ها و تست های بیوشیمیایی مناسب جداسازی گردید. سپس فاژ اختصاصی علیه 15سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین از آب های فاضلاب جداسازی شده و با استفاده از کراسینگ فاژی، مجموعه فاژی کارآمد علیه سویه های mrsa انتخاب گردید. در نهایت برای بررسی اثربخشی فاژ از مدل موشی استفاده شد. برای این منظور عفونت تجربی در موش ها با باکتری mrsa ایجاد شده و فاژی با طیف اثر گسترده انتخاب کرده و جهت تیمار استفاده گردید. نتایج به دست آمده از مدل موشی نشان داد که فاژ اثر درمانی بهتری نسبت به آنتی بیوتیک مصرفی دارد و عفونت ایجاد شده را با موفقیت از بین می برد. هم چنین میزان بهبودی زخم و اپیتلیزاسیون در گروه دریافت کننده فاژ نسبت به بقیه گروه ها بهتر بود. علاوه بر این مشخص شد که مصرف آنتی بیوتیک با عوارض جانبی همراه است در حالی که فاژ عوارض جانبی ندارد و استفاده ترکیبی از باکتریوفاژ و آنتی بیوتیک در این پژوهش، موثرتر از استفاده هر کدام از آن ها به تنهایی بود.