مقدمه: امروزه زندان در تمام جهان یکی از کانون های مسلم تمرکز hiv است. این موضوع باید مورد توجه جدی قرار گیرد. چرا که اکثر زندانیان دوره های حبس کوتان مدت داشته و دوباره به جامعه باز می گردند. و در واقع زندانیان نه تنها خود در معرض عفونت hiv هستند بلکه به عنوان یک مخزن برای شروع و گسترش hiv در جامعه هستند. مطالعه حاضربا هدف بررسی میزان تأثیر برنامه آموزش چهره به چهره بررفتارهای بهداشتی پیشگیری کننده از ایدز در زندانیان شهرکرد انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. که با هدف ارزشیابی تأثیر برنامه آموزش چهره به چهره بررفتارهای بهداشتی پیشگیری کننده از ایدز در زندانیان شهرکردانجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش 74 زندانی معتاد می باشد که مورد بررسی قرار گرفتند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که در چهار بخش مشخصات دموگرافیکی، آگاهی، نگرش، و عملکرد تنظیم گردیده و بعد از سنجش پایایی و روایی علمی آن مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه ابتدا میزان آگاهی، نگرش و عملکرد واحدهای مورد پژوهش نسبت به بیماری ایدز مورد بررسی قرار گرفت سپس نیازهای آموزشی آنان مشخص و محتوای آموزشی تدوین گردید. برای ارایه محتوای آموزشی فقط از روش چهره به چهره استفاده گردید.برای بررسی میزان تأثیر مداخله آموزسی، 7 تا 10 روز پس از اجرای برنامه آموزشی به روش چهره به چهره میزان آگاهی، نگرش و عملکرد واحد های مورد پزوهش توسط پرسشنامه دوم تعیین و با اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه اول مقایسه گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تی زوجی، اسپیرمن وآنوا تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد 5/36% شاهد تماس جنسی و 6/48 % شاهد تزریق مواد مخدر در زندان بوده اند.تحلیل یافته ها ی پژوهش نشان داد که بین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد واحد های مورد پژوهش قبل و بعد از اجرای برنامه آموزشی تفاوت معنی داری وجود دارد بطوریکه میانگین نمرات، آگاهی، نگرش و عملکرد قبل از آموزش به ترتیب 13/9، 11/81و 5/86 بود که پس از آموزش به ترتیب به 18/98، 13/51 و8/68افزایش یافت. آزمون پیرسون نشان داد بین 3 متغییر آگاهی، نگرش و عملکرد مورد بررسی رابطه معنی دار مستقیم وجود داشت و با افزایش آگاهی نگرش و عملکرد افزایش می یابد. نتیجه گیری: اجرای برنامه آموزش چهره به چهره موجب افزایش میزان آگاهی، نگرش و عملکرد افراد تحت مطالعه شده است. لذا پیشنهاد می گردد استراتژی هایی جهت کاهش خطر ایدز در زندانیان توسعه داده شود به این منظور با توجه به، تابو بودن رفتار های مرتبط با ایدز و خود داری زندانیان از ابراز و بروز آنها بهتر است دوره های آموزشی چهره به چهره با هدف تغییر در آگاهی و نگرش و عملکرد زندانیان مفید باشد.