یکی از قدیمی ترین رسم ها و آیین های دلپذیر شادی بخش بر پایه جشن عروسی و پیوندهای اجتماعی است . از آن میان شاهنامه فردوسی، که همه ی روایت ها و حکایت های آن مکتوب و غیر مکتوب است، شرح و تفصیل ازدواج های گوناگونی را از دوره های اسطوره ای و تاریخی ایران پیش از اسلام یعنی از پیشدادیان تا ساسانیان به دست می دهد. سیستان به عنوان یکی از کهن ترین مناطق ایران، جایگاه ویژه ای در شاهنامه فردوسی دارد و اکثر اتفاقات در داستان های شاهنامه در این منطقه پیوسته است. پس می توان گفت آیین ها و مراسمی که در شاهنامه وصف شده است، ریشه در فرهنگ و باور این منطقه دارد. با بررسی مراسم عروسی در سیستان امروزی می توان مشابهت های زیادی با مراسم عروسی که در شاهنامه وصف شده است، دید. لذا هدف این تحقیق بررسی مراسم عروسی قهرمانان و شاهان در شاهنامه و مقایسه آن با مراسم عروسی در سیستان امروزی است. و از آنجا مسئله تحقیق این است که: چه ارتباطی می توان بین آیین عروسی پهلوانان و شاهان در شاهنامه و آیین های عروسی سیستان امروزی یافت؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. .در کاوش برای گرد آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و فیش برداری وبررسی شاهنامه در زمینه آیین عروسی پهلوانان و شاهان در شاهنامه و مشاهده مراسم عروسی امروزی سیستان و مصاحبه با آشنایان با فرهنگ و سنت سیستان استفاده شده است. با بررسی آیین ازدواج در سیستان و شاهنامه می توان چنین نتیجه گرفت: که منبع فردوسی برای شرح این مراسم آداب و رسوم سیستان بوده است. و دیگر اینکه سیستانیان آداب و رسوم خود را بر پایه شاهنامه بنا نهاده اند.