سکونتگاه های انسانی همواره در معرض آسیب های ناشی از بلایای طبیعی و سوانح انسان ساخت قرار داشته اند، لذا بشر همواره با اتخاذ شیوه هایی سعی در کاهش اثرات زیان بار این گونه بلایا در محیط زندگی خویش داشته است. یکی از راهکارهای ابداعی، استفاده از شیوه های پدافند غیرعامل برای کاهش آسیب پذیری سکونتگاه ها است. بحث پدافند غیر عامل به خصوص بکارگیری ملاحظات پدافند غیر عامل در ساخت فضاهای شهری و همچنین ساختمان های عمومی تاریخچه ای طولانی دارد. با توجه به این که کشور ایران دارای اهداف و خط مشی های راهبردی مثل اقتدارگرایی، عزت طلبی، حفظ تمامیت ارضی، استقلال سیاسی، الگوی پیشرفت بومی و... است و همچنین به دلیل قرارگیری در خاورمیانه و موقعیت های منحصر به فرد ژئوپولیتیک، ژئواستراتژیک، ژئواکونومیک و... ، بکارگیری ملاحظات پدافندی در ساخت شهرها بسیار مهم است. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی و برنامه ریزی پدافند غیرعامل با رویکرد منظر پایدار شهری(مطالعه موردی شهر زابل)می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و با توجه به نوع تحقیق از مطالعات میدانی و پرسشنامه استفاده می گردد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای arc gis, spss و مدل هایsaw وswot استفاده خواهد شد. در پایان با توجه به تحلیل هایی که صورت می گیرد در مورد هر یک از عناصر شهری، راهکارهای لازم به منظور کاهش خسارات ارائه خواهد شد.