هدف اصلی خاکورزی افزایش تولید و حفظ منابع و پتانسیل های موجود است. از طرفی، خاکورزی با تغییر ساختمان خاک بر خصوصیات فیزیکی و هیدرولیکی آن تاثیر می گذارد. این خصوصیات از مهمترین پارامترهای ورودی مورد نیاز برای مدل های توصیف کننده ی جابجایی املاح و آلاینده ها در خاک می باشند. با وجود تحقیقات زیاد در مورد تاثیر روش های مختلف خاکورزی بر خصوصیات فیزیکی و هیدرولیکی خاک، مطالعات محدودی در شناخت اثر مشخصاتی مانند عمق و سرعت خاکورزی بر روی پارامترهای مذکور وجود دارد. در تحقیق حاضر، اثر عمق و سرعت خاکورزی بر خصوصیات فیزیکی هیدرولیکی خاک در غالب کرت های خرد شده نواری با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در مزارع تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در تابستان 1392 بررسی گردید. تیمارهای عمق و سرعت خاکورزی در دو عمق سطحی و عمیق و دو سرعت 3/0 و 6/0 متر در ثانیه و یک تیمار شاهد بدون خاکورزی در سه تکرار اعمال گردید. مقادیر میانگین صفات با روش دانکن چند دامنه ای مقایسه شدند. به این منظور، بافت خاک، ماده آلی، چگالی ظاهری و تخلخل در دو لایه سطحی و عمقی خاک و نفوذپذیری لایه سطحی خاک با نفوذسنج دیسک در مکش های 15-، 6-، 3- و صفر سانتی متر (به ترتیب ، ، و ) اندازه گیری شد. در تمام نقاط اندازه گیری، بافت خاک بصورت لوم رسی طبقه بندی گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد، عمق خاکورزی تاثیر معنی داری (5%) بر مقادیر هدایت هیدرولیکی در مکش های زیاد ( ) داشت. سرعت خاکورزی نیز تاثیر معنی داری بر مقادیر هدایت هیدرولیکی در مکش های کم (5%) و (1%) نشان داد. اثر متقابل دو فاکتور بر هدایت هیدرولیکی مکش های مختلف غیرمعنی دار بود. همچنین، دو فاکتور اعمالی و اثر متقابل آنها تاثیر معنی داری بر پارامتر توزیع اندازه منافذ خاک ( ) نداشتند. نتایج نشان داد که مقادیر هدایت هیدرولیکی مکش های مختلف در تمام تیمارهای خاکورزی بیشتر از تیمار بدون خاکورزی بود.