پی بخشی از یک سیستم مهندسی است که بارهای تحمیلی و وزن خود را به خاک یا سنگ زیرین و به درون آن انتقال می دهد .بدین ترتیب علاوه برتنشهای فعلی موجود در توده خاک که از وزن خود خاک و تاریخچ? ژئوتکنیکی ناشی میشود، تنشهای دیگری نیز ایجاد می گردد. که از جمله این تنشها میتوان به تنشهای ناشی از وزن خود پل واقع بر خاک و پل مجاور آن(اثر متقابل) در هر نقطه مورد نظر اشاره کرد. با توسعه راهها، تعداد زیادی از پلهای جدید وجود دارند که اکثر این پلها در مجاورت یکدیگر و بدون در نظر گرفتن اثر متقابل به سرعت ساخته می شوند، بنابراین ایمنی پلهای مجاور، تبدیل به موضوعی اساسی گشته است. اثرات متقابل پیها در یک گروه، اثر قابل ملاحظه ای روی عوامل طراحی دارد. بدون داشتن اطلاعات کافی از این اثر متقابل، مهندس قادر به بکارگیری آن در محاسبات نمی باشد و در نتیجه طراحی ها کارایی لازم را نخواهند داشت. برای طراحی مناسب پی اطلاعات مربوط به نشست، انحراف و ظرفیت باربری مورد نیاز است. با قرار گرفتن پی دو پل با سازه های مختلف در مجاور هم، تنشهایی در لایه های خاک بوجود آمده و باعث فشرده شدن آن می شودکه این فشرده شدن نشست پل مجاور و شاید گسیختگی را دربرداشته باشد. هدف از این تحقیق دو مسأله می باشد، اول مسأله تنش و پس از آن مسأله نشست و تغییرشکل زمین در اثر احداث پل جدید که در آن نشست پی ها، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته، در این راستا از نرم افزار plaxis که بر مبنای آنالیز المان محدود می باشد استفاده شده است. معیار گسیختگی موهر کلمب لحاظ گردید و فرضیات ما در این تحقیق مطابق شرایط موجود و نتایج آزمایشگاهی می باشد. ابتدا فونداسیونهای پل موجود مدلسازی شده و سپس پل جدید در سه فاصله مختلف 0.30 متر، 1.12متر و 10 متر بصورت در مدلهای مختلف مدلسازی گردیده که نتایج حاصله در انواع حالات مقایسه شدو ملاحظه گردید با کم شدن فاصله دو فونداسیون نشست در کلیه حالات در نظر گرفته شده افزایش می یابد، ولی تنش زیر پی از این موضوع تبعیت نکرده و در فاصله 1.12 متری بیشتر از فاصله 0.3 متری و 10 متر می باشد.