تحقیق حاضر در دومرحله انجام پذیرفت، در مرحله اول هدف تعیین کارایی گیاه پالایی گونه p.divisum و p.distans در خاک های آلوده به کادمیوم و سرب در حضور مواد بهساز edta و dtpa بود و در مرحله دوم نحوه کاهش ریسک آبشویی فلزات مذکور به آب های زیرزمینی مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه¬های خاک از مراتع شهرستان فراشبند واقع در جنوب غرب استان فارس از عمق 15-0 سانتی-متری به¬صورت تصادفی جمع¬آوری شد. به منظور آلوده کردن خاک به کادمیوم از نمک cacl2 به میزان 15/7 میلی گرم در کیلوگرم و سرب از نمک pbno3 به میزان400میلی¬گرم درکیلوگرم استفاده گردید. تیمارهای مورد استفاده در 10 سطح با 5 تکرار عبارت بودند از c (خاک غیرآلوده بدون کلات)، w (خاک آلوده بدون کلات)، dtpa5/2، dtpa5، edta5/2، edta5، dtpa5/2+edta5/2، dtpa5+edta5/2، dtpa5/2+edta5، dtpa5+edta5 که تیمارهای cو w به¬عنوان شاهد استفاده گردید. فاکتور تجمع (bcf)، فاکتور انتقال (tf) و شاخص تحمل (ti) جهت تعیین کارایی گیاه¬استخراجی گیاه اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد dtpa و edta باعث افزایش معنی¬دار کادمیوم و سرب در بافت¬های گیاهی شد. حداکثر فاکتور غلظت تجمع به¬ترتیب در تیمارهای dtpa5 و edta5 و حداکثر فاکتور انتقال در تیمار dtpa5/2+edta5/2 مشاهده شد. علاوه بر این مواد بهساز به¬کار رفته منجربه کاهش وزن خشک و شاخص تحمل گیاه مورد مطالعه شد به¬طوری¬که با افزایش غلظت dtpa و edta وزن خشک و شاخص تحمل گیاه کاهش داشت. جهت کاهش ریسک آبشویی کادمیوم و سرب، غلظت 5 میلی¬مول در کیلوگرم dtpa و edta در سه روش یک¬بار، سه¬بار متوالی و شش¬بار متوالی به خاک اضافه شد. تعیین بهترین شیوه کاربرد edta و dtpa جهت کاهش ریسک آبشویی کادمیوم و سرب به آب¬های زیرزمینی انجام شد. نتایج نشان داد که تحت کاربرد edta و dtpa به¬صورت یک¬بار، میزان کادمیوم و سرب به خاک به حداقل رسید. داده¬ها نشان داد که حداکثر میزان کادمیوم و سرب در اندام¬های گیاهی در کاربرد روش یک¬بار به¬دست آمد. به¬طور کلی، اپتیمم گیاه استخراجی گونه p.distans و کاهش ریسک آبشویی کادمیوم و سرب در کاربرد، غلظت 5 میلی¬مول در کیلوگرم dtpa و edta با روش یک¬بار اضافه کردن به¬دست آمد.