گاو سیستانی نژاد گوشتی و از ذخایر ژنتیکی با ارزش کشور است که از لحاظ تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه، بازده غذایی و قابلیت پرواربندی مناسب قابل توجه می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی چند شکلی ژن tfam با استفاده از pcr-reflp در این دام¬ها صورت گرفت از 54 راس گاو سیستانی به صورت تصادفی و انفرادی خونگیری از ورید گردنی انجام گرفت. سپس نمونه های خون دام¬ها با روش نمکی-دترجنت استخراج کیفیت آنها با الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد بررسی گردید و ناحیه پروموتور جایگاه tfam به طول bp801 با روشpcr تکثیر و محصول pcr توسط آنزیمbsuri (haeiii)¬ برش داده شد. محصولات هضم شده توسط الکتروفورز با ژل آگارز% 2 و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید نمایان سازی گردید. نتایج الگوی هضمی در حیوانات هموزیگوت (aa) سه باند با اندازه 152، 187 و bp462 مشاهده شد، در حیوانات هموزیگوت (cc) چهار باند با اندازه 83، 104، 152 و bp462 و نهایتا" در حیوانات هتروزیگوت (ac) پنچ باند با اندازه¬های 83، 104، 152، 187 و bp462 مشاهده گردید، داده های آماری با استفاده نرم افزار popgene3.2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمعیت در جایگاه tfam انحراف از تعادل هاردی- واینبرگ را نشان نداد(05/0p<). شاخص شانون(i)، شاخص نیی، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و هتروزایگوسیتی مورد انتظار به ترتیب، 69/.، 49/.، 37/.، 50/. محاسبه شد. در این مطالعه تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ های گاو سیستانی در چایگاهtfam با صفات رشد بدست نیامد، به نظر می رسد نیاز به مطالعات بیشتر است تا بتوان از این ژن به عنوان مارکر موثر در مطالعات همبستگی استفاده کرد.

خون صلح آئینی ویژه در پاسخ به قتل است که هنوز در برخی از مناطق کشور و در کنار رسیدگی های نظام رسمی قضایی اجرا می شود. مناطقی که هنوز ریشه های قومی و قبیله ای و ویژگی های جوامع سنتی در آنها ملموس است. وجود چنین آئینی در کنار سیستم رسمی عدالت کیفری از یک طرف به دلیل تجربه ناموفق این نظام در رسیدن به اهداف خود از طریق اعمال مجازات صرف؛ و از طرف دیگر ظرفیت بالا و کارکرد های مثبت خون صلح در رفع تنش و التهاب موجود و برگرداندن آرامش به جامعه است. در این جوامع با وقوع قتل جامعه به دو گروه بزه دیده و بزهکار تقسیم می شود.وجود ساختار سنتی ، عصبیت قومی و اعتقاد به اجرای عدالت خصوصی ، سبب بروز جرائم مختلفی توسط طرفین اختلاف علیه یکدیگر می شود.به همین دلیل خون صلح با مشارکت فعال جامعه ی محلی، اولیاء دم، قاتل و اقوام او، موجب ترمیم روابط گسسته شده جامعه و پیشگیری از وقوع جرائم احتمالی درآینده می شود.این آیین برخلاف عدالت کیفری کلاسیک در کنار توجه به دیگر سهامداران کیفری،فرایندی بزه دیده محور است. بردن پرسانه توسط اقوام قاتل،اخذ خونبها،نقل داستان بزه دیدگی خود و نحوه اجرای مراسم همگی بر این نکته تاکید دارند. بنابراین با توجه به نکات فوق می- توان خون صلح را قالبی برای اجرای برنامه های عدالت ترمیمی در این مناطق دانست. به این ترتیب در این پایان نامه به بررسی کارکرد های خون صلح، نقش آن در پیشگیری از تکرار جرم، اصلاح ذات البین و انطباق یا عدم انطباق آن بر آموزه های عدالت ترمیمی می پردازیم.